Wall flats - Τρσιδιάστατες ταπετσαρίες για όλους!

Ψάχνετε μια καλή λύση για τους τοίχους του σπιτιού σας; Έχετε βαρεθεί να κολλάτε φωτογραφίες, αφίσες και να ανοίγετε τρύπες; Μια πρωτότυπη λύση έρχεται από τους Mike και Jennifer Tuttle. Τα Wall Flats είναι τρισδιάστατες ταπετσαρίες από μείγμα πολτού από ζαχαροκάλαμο, 100% φιλικά προς το περιβάλλον καθώς είναι βιοδιασπώμενα και 100% στυλάτα καθώς δημιουργούν φοβερά μοτίβα με αστείρευτη ποικιλία. Το κάθε πακέτο έρχεται σε 10 "πλάκες" διαστάσεων 45Χ45cm κοντά στα 60 ευρώ. Έρχονται με αναλυτικές οδηγίες για το πως να τα τοποθετήσετε, ενώ θα βρείτε και αναλυτικές οδηγίες για το πως να τα κόψετε ή να τα βάψετε στο μέγεθος και χρώμα που τα θέλετε. Μπορούν να μπουν τόσο σε τοίχους κάθε δωματίου (περιλαμβανομένων της κουζίνας και του μπάνιου) ενώ με προσεκτική τοποθέτηση, μπορούν να διακοσμήσουν ακόμη και το ταβάνι σας. Οι δυνατότητες είναι μεγάλες και απ' ότι φαίνεται σας παρέχεται κάθε δυνατή πληροφορία, ώστε να μην έχετε καμία αμφιβολία για το τι μπορείτε ή δεν μπορείτε να κάνετε με τα wall flats. Τα οποία μόνο flat δεν είναι. Μια φτηνή και παιχνιδιάρα λύση που δημιουργεί ανάγλυφους τοίχους να στεριώνουν τις ανάγλυφες απαιτήσεις σας. Ένα μεγάλο μπράβο γι' αυτή την κίνηση του ζεύγους. Εύγε!

Μπορείτε να βρείτε τη δουλειά τους, καθώς και να παραγγείλετε την ταπετσαρία σας εδώ.

Μερικά δείγματα:

YouTube goes mp3

Αυτό το υπέροχο website, ονόματι Tunetune, σου επιτρέπει να "τραβήξεις" το mp3 από το αγαπημένο σου βίντεο στο Youtube χωρίς φλυαρίες και περιττά register, login, like και ό,τι άλλο είναι της μόδας. Φυσικά όταν λέω αγαπημένο δεν εννοώ πως πρέπει να το έχεις στα "αγαπημένα μου" αλλά ισχύει για κάθε βίντεο που μπορεί ο εκάστοτε χρήστης να θέλεις να κατεβάσεις. Ειπλέον σου δίνει τη δυνατότητα να αλλάξεις τον τίτλο αλλά και την διάρκεια του κομματιού (από που έως που μπορεί να θέλεις να αποθηκεύσεις). Ένα μεγάλο εύγε στο site αυτό, για όσο λειτουργεί ακόμα. Ιδίως με το Youtube μια να κλειδώνει και μια να ξεκλειδώνει το download για τα βίντεό του, κάτι τέτοια sites είναι που θα μας πάνε μπροστά. Εύγε!

Κύριος Καρπούζης APPROVED.

Συμφώνησαν σε όλα...

....εκτός απ το ποιο είναι το καλύτερο tablet-pc. Ο Κος Παπανδρέου είναι εμφανώς ένθερμος υποστηρικτής του ipad2 το οποίο και αγόρασε με το τελευταίο δάνειο της Μέρκελ αλλά χρησιμοποιεί κρακαρισμένο παρά τις αντιρίσεις της. Άπό την άλλη ο Κος Σαμαράς είναι περισσότερο του ανοιχτού λογισμικού και παίζει σε honeycomb Android 3.0 που το "φοράει" στο Galaxy Tab του και προσπαθεί να πείσει το κόσμο πως είναι καλύτερο από το ipad2, καθότι πιο μικρό και εύχρηστο. Η αλήθεία είναι πως ούτε ο ίδιος δεν το πιστεύει αλλά τον έχει πείσει ξεκάθαρα η Κα Παπαρήγα πως το μέγεθος δεν μετράει, μόνο το χρώμα. Ο Κος Παπαλουκάς τους κοιτά και τους δύο δύσπιστα ως παλιός αγαπητικός του χαρτιού και του μελανιού, λυπημένα μονολογεί πως τίποτα δεν συγκρίνεται με την μυρωδιά ενός βιβλίου.

Το ακούει αυτό ο Καρατζαφύρερ και του πετάει έναν Καφάβη στη μάπα για να έχει να γουστάρει:

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί

αόρατος θίασος να περνάμε 

μουσικές εξαίσιες, με φωνές—

την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου

που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου

που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,

αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.

Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν

ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·

μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,

σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,

πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,

κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι

με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,

ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,

τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,

κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις. 

Mandarina!

Μια φοβερή καλλιτέχνης από την Ισπανία, που αν τα στοιχεία που έχει δώσει στο ίντερνετ είναι σωστά, τότε είναι μόλις δεκαέξι ετών. Όπως και να έχει τα πορτρέτα της είναι... θαυμάσια και λαχταριστά. Δείτε την εδώ

Τιμημένα ελληνικά στρατά, τέλος.

Μερικές μέρες απουσία, λόγω της επιστροφής μου στο Βορρά. Πήγα να "πάρω το χαρτί" και να αποχαιρετίσω όσους άξιζαν να αποχαιρετίσω. Μερικές μέρες στο Λαγό, με θερμοκρασίες που άγγιζαν το -20, ο πάγος να έχει καλύψει τα πάντα και τα στρατιωτικά επέστρεψαν σαν κακός εφιάλτης, ευτυχώς μόνο για δύο μέρες. Είναι αστείο το πόσο πολύ υποβαθμίζεις όσες καταστάσεις περνάς και ξεπερνάς. Σαν το κλασικό, πας για βραδινό μπάνιο το καλοκαιράκι, πέφτεις χωρίς ρούχα, το νερό είναι παγωμένο, στριγγλίζεις χτυπιέσαι σαν το χταπόδι πάνω κάτω να επιβιώσεις και μόλις βγαίνεις σε ρωτάνε "πως ήταν;" και τουρτουρίζοντας τους απαντάς όλο χαμόγελο "ήταν τέλεια, να μπείτε!"

Έτσι κι ο στρατός σου μοιάζει σαν ένα άκακο αστείο, που δεν θα ήθελες βέβαια σε καμία περίπτωση να ξαναζήσεις. Ούτε για μια βδομάδα. Ούτε για μια μέρα. Ούτε για μια ώρα. Ο Έβρος θα μείνει στους μπλοκαρισμένους προορισμούς για αρκετό καιρό. Για αρκετά χρόνια. Ευτυχώς όμως, μέσα στην άκαρπη κακουχία, βρίσκεις μερικούς ανθρώπους που είναι άξιοι να σε κάνουν να μην μετανιώσεις που το έζησες. Μερικούς σπάνιους ανθρώπους, ακόμα και για τα δεδομένα του "έξω".