Toma la calle!

"Η πόρτα του ηλίου", είναι σε ελεύθερη μετάφραση η Puerta del Sol η κεντρικότερη πλατεία της Μαδρίτης, στην οποία βρίσκονται εδώ και κάποιες μέρες πάνω από δεκαπέντε χιλιάδες διαδηλωτές που ανησυχούν για το μέλλον τους και των δικών τους. Ενόψη εκλογών η διαμαρτυρία κλιμακώνεται αγγίζοντας τους είκοσι με εικοσιπέντε χιλιάδες σήμερα Σάββατο παρόλο που η εκλογική επιτροπή τους βάφτισε παράνομους με την δικαιολογία πως παραμονή των εκλογών είναι μια "μέρα στοχασμού". Ωστόσο οι διαδηλωτές ανακοίνωσαν πως δεν έχουν σκοπό να απομακρυνθούν από τα πρόχειρα καταλύματα που έχουν στήσει τις τελευταίες έξι ημέρες στο κέντρο της πόλης, καθώς το σύνταγμα δεν τους απαγορεύει να "στοχάστούν" ελεύθερα και όπου θέλουν. Η κινητοποίηση ξεκίνησε αυθόρμητα μέσω του διαδικτύου από αγανακτισμένους νέους που βλέπουν την ανεργία να έχει σκαρφαλώσει στο 40%, τις δουλειές και τις επιχειρήσεις να περνάνε λουκέτα, τα χρέη να στοιβάζονται, κρυστάλλινες τακτικές άμυνας από την κυβέρνηση έτοιμες να θρυμματιστούν μπρος στον ορυμαγδό της κρίσης και αναρωτιούνται "donde vamos?"

 Προς το παρόν οι διαδηλώσεις είναι επί το πλείστον ειρηνικές (μόλις μερικές δεκάδες συλλήψεις και μικροτραυματισμοί) και ενώ αναμένεται μια μικρή κλιμάκωση όσο πλησιάζουμε την ώρα της κάλπης, δεν φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να αμαυρώσουν την εσώψυχη προσπάθεια για να ακουστούν. Και δεν είναι μόνοι, στη Βαρκελώνη χιλιάδες διαδηλωτές δίνουν και αυτοί την υποστήριξή τους, όπως και σε πολλές άλλες πόλεις της Ισπανίας. Η κυβέρνηση του Θαπατέρο, φοβούμενη τις αρνητικές επιπτώσεις που θα είχαν οι εμπλοκές με την αστυνομία και την επικείμενη ήττα της από το Λαϊκό κόμμα της δεξιάς, κρατάει τα μπλε σκυλιά δεμένα παίρνοντας το ρόλο του παρατηρητή όσο ο κόσμος συνωστίζεται δημιουργώντας μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων, που πολλοί έχουν βιαστεί να την συγκρίνουν με τον Μάη του 68 στη Γαλλία. Δεν γνωρίζω τι διαστάσεις θα πάρει, αλλά πάντα με χαροποιούν τέτοιες ευσυνείδητες δραστηριότητες που μας υπενθυμίζουν που υπάρχουν ακόμη αρκετοί που νοιάζονται για το τι θα επακολουθήσει. Ο Thomas Gray έγραψε κάποτε πως η άγνοια είναι ευδαιμονία, αλλά δεν θα βιαστώ να συμφωνήσω.
Στην Ελλάδα ο επαναστατικός αέρας από την Ισπανία έφτασε στην δυτική ακτή. Στη Πάτρα έχει αρχίσει ήδη να οργανώνεται ανάλογη διαδήλωση στην πλατεία Γεωργίου την 25η του Μάη. Αλλά και το "Πραγματική δημοκρατία τώρα!" μια ανεξάρτητη -και αγνώστου πατρός- κίνηση για κάθε πόλη και χωριό της Ελλάδας στις 22 του Μάη. Μετά το άρθρο στο Σαλάτα TV, ο κύριος Καρπούζης κρατάει τις επιφυλάξεις του για το κίνημα της 22 του Μάη με την σκέψη πως οικειοποιούνται το όνομα και τη φήμη της Ισπανικής κίνησης των "αγανακτισμένων", χωρίς να έχουν καμία σχέση. Παρ' όλα αυτά την εγκρίνει ως κίνηση και υποστηρίζει κάθε παρόμοια, με την υποσημείωση πως στο μέλλον καλό θα ήταν να κρατούνται τα τυπικά και να μην γίνεται χρήση ονομάτων και οργανισμών για διαφημιστικούς ή πολιτικούς σκοπούς.
Θα σας αφήσω με το τελευταίο δεκάστιχο από το ποιήμα του Gray:

To each his sufferings: all are men,
Condemned alike to groan,
The tender for another's pain;
The unfeeling for his own.
Yet ah! why should they know their fate?
Since sorrow never comes too late,
And happiness too swiftly flies.
Thought would destroy their paradise.
No more; where ignorance is bliss,
'Tis folly to be wise.