Περιπτύξεις

Που θα μπορούσα να στραφώ για μερικές συμβουλές; Ο κόσμος έξω μαίνεται και μέσα η παγερή ηλιθιότητα έχει προφυλάξει τόσο τα κτήρια όσο και το προσωπικό. Φαινομενικά πάντα. Μα γι' αυτό και ο Τσακ Νόρις κεράτωσε τη γυναίκα του. Γιατί τα φαινόμενα απατούν. Κλείνομαι λοιπόν πίσω από μπάρες και φωνάζω, κραυγάζω "ελεύθερος" πίσω απ' τα τείχη, στον μικρόκοσμο που γρήγορα μαθαίνεις να αναδεικνύεσαι. Δεν είναι δα και κάτι το δύσκολο. Ώρες ώρες σκέφτομαι αν έκανα καλά που κλείστηκα εδώ. Οι ώρες που δεν κινείται φύλλο είναι οι πιο επικίνδυνες. Νομίζεις πως παρασιτείς σε ένα αρχαίο νεκροταφείο. Με ένα μάτσο νεκροθαύτες, σου μοιράζουν φτυάρια και σου λένε "σκάψε, αλλιώς θα σε θάψουν οι άλλοι". Τα διαμάντια όμως δεν ήταν πάντα πολύτιμα. Εξάλλου αν το καλοσκεφτείς η "εμπλοκή" μέσα είναι το 7-1, έξω είναι η ασιτία, η ανεργία, ο ξεπεσμός. Νεύρα υπάρχουν εκατέρωθεν και μιας και το έφερε η κουβέντα, κέρνα ένα τσιγάρο.

Τα θέματα της επικαιρότητας είναι ο Τσακ Νόρις, ο Πάγκαλος, η Μέρκελ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, ο El. benny, ο Μπέος, ο ΓΑΠ, ο Σισέ, οι 33.000 στρ(USA),  και το μεσοπρόθεσμο, όμως κάτι διαφεύγει σε όλους, πως αν συνδυάσουμε τους άνωθεν θα είχαμε μια καλή εντεκάδα και θα παίζαμε άνετα στο διαγαλαξιακό πρωτάθλημα. Σίγουρα ο Ψωμιάδης για πρόεδρος κάτι θα μπορούσε να στήσει γρασάροντας μερικούς Αριανούς. Pun intended. Ο ορθογραφικός έλεγχος θέλει να μου αλλάξει τους Αριανούς σε ανιαρούς, μάλλον στη Τούμπα βαφτίστηκε κι αυτός, αλλά δεν εκπλήσσομαι εδώ πάνω όλοι Παόκια είναι, εξ' ου και δεν γαμάνε ποτέ. Είμαι περίεργος να δω τι Ελλάδα θα συναντήσω όταν κατέβω απ' τον Έβρο. ΕΛπίζω να μπορώ να φτάσω σπίτι μου και να μην έχει και αγανακτισμένους εκεί, γιατί όπου πεζόδρομος και πλατεία έχει και μερικούς τέτοιους. Λόγια ζήλιας και του αέρα, αφού κι εγώ εκεί θα ήμουν, με μια κιθάρα, το σομπρέρο μου και λίγη Μεξικάνικη κακτολιχουδιά να σιγοντάρω τον αγώνα. Μέχρι να μου κλείσει τα λαμπιόνια απ' το σομπρέρο μου η ΔΕΗ και να κλειστώ κι εγώ στο εσωτερικό μου ασανσέρ, που μια εμβριθής προσωπικότητα είχε πει πως είναι ίδια η άβυσσος. Αν καταφέρω να αναδυθώ σίγουρα θα πάω στη παραλία, δεν θα μου στερήσει εμένα το μπάνιο μου κανένας δημόσιος φορέας. Ακόμη κι αν χρειαστεί να περπατήσω μέχρι το Λαγονήσι και να στάζω καυσαέριο απ' τα αυτιά μου. Θα πάρω την Αλέκα και θα πάμε για μπάνιο και γιατί όχι και μια μπύρα, να τα πούμε σαν χαμηλόμισθοι-wannabes και να τσουκρίσουμε μακριά την δυστυχία και την μιζέρια. Ο κόσμος λέει θέλει άποψη και στυλ. Φάγαμε όλοι μπλε οθόνη και ψάχνουμε το reset.