Το αποψινό θέμα μιλάει για τον Αμερικάνο συγγραφέα J.S Foer, συγγραφέα του "Everything is illuminated", του "Extremely Loud and Incredibly Close", του όχι και τόσο γνωστού "Eating Animals" και του τελευταίου και -ομολογουμένως πιο αλλόκοτου βιβλίου που έχω ακούσει- Tree of Codes που είναι και αυτό που με κεντρίζει περισσότερο και γι' αυτό θα μιλήσω απόψε.Κάνοντας μια εισαγωγή στον Φόερ να αναφερθεί πως γεννήθηκε στην Ουάσινγκτον το 1977, πέρασε το 1995 στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον όπου και το ταλέντο του στο γράψιμο ανακαλύφθηκε από την συγγραφέα Joyce Carol Oates η οποία τον παρότρυνε να πάρει το γράψιμο σοβαρά. Από εκεί και πέρα η ζωή του άλλαξε εντελώς. Τελείωσε με τιμητικό βραβείο για δημιουργική γραφή και μετά από μια λοξοδρόμηση προς την ιατρική αποφάσισε πως θέλει να ασχοληθεί με το γράψιμο επαγγελματικά. Η διπλωματική του, που πήρε τότε τον έπαινο εξελίχθηκε να γίνει το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο "Everything is illuminated" και εκδόθηκε το 2002 (κυκλοφορεί στα ελληνικά με μετάφραση της Μυρσίνης Γκανά -εκδόσεις Μελάνι) και κέρδισε 2 βραβεία. Το βιβλίο το 2005 κυκλοφόρησε και ως ταινία, που όταν την είδα να σας πω, δεν με συγκλόνησε τόσο (ο Elijah wood πάντα με φρικάρει) αλλά έχω ακούσει πως το βιβλίο είναι καταπληκτικό. Το θέμα του είναι το ολοκαύτωμα και η αναζήτηση κάποιων οικογενειακών κειμηλίων. Το δεύτερο βιβλίο του είχε ως φόντο τη βομβιστική επίθεση των δίδυμων πύργων και μιλάει για το πως αντιμετωπίζει ένα εννιάχρονο παιδί το θάνατο του πατέρα του μετά την επίθεση. Σε αυτό το βιβλίο η αλλοκοτιά το Φόερ αρχίζει να εμφανίζεται καθώς το βιβλίο χρησιμοποιεί πολλά τεχνάσματα που δεν θεωρούνται "σοβαρά" ή "πρέποντα" ή "άρτια" αν θέλετε από τον λογοτεχνικό κόσμο, όπως πολλές αλληλεπιδρούσες ιστορίες και φωτογραφίες από πόμολα παράξενα να εισάγονται στις σελίδες του βιβλίου. Τελειώνει με ένα δεκατετρασέλιδο flipbook (έτσι ονομάζονται τα βιβλιαράκια που έχουν σκίτσα σχεδιασμένα καρέ-καρέ και πρέπει να τα ξεφυλλίζεις γρήγορα για να δεις την ιστορία σαν καρτούν). Με αυτό του το εγχείρημα προκάλεσε τόσο ευφημισμούς όσο και έντονες αντιδράσεις. Αλλά όπως έχουν πει πολλοί στο παρελθόν: "καλύτερα για έναν καλλιτέχνη οι μισοί να τον μισούν και οι άλλοι μισοί να τον λατρεύουν. Η μετριότητα είναι που σκοτώνει."
Το τρίτο του βιβλίο, το Tree of Codes είναι το αριστούργημα της τρέλας του. Αν και είναι αρκετά μικρός ακόμα, (μόλις τριαντα-τεσσάρων) για να μιλάω για αριστούργημα, σίγουρα πάντως είναι ό,τι πιο αλλόκοτο δοκίμασε. Είναι ένα βιβλίο το οποίο έχει γραφτεί με την μέθοδο της αφαίρεσης κειμένου από ένα ήδη υπάρχων βιβλίο. Με die-cut (το λεγόμενο "κοπτικό" ) πήρε το βιβλίο του Πολωνού συγγραφέα Bruno Schulz με τίτλο "The street of Crocodiles" που αποκαλεί και "το αγαπημένο του" και "δημιούργησε" την ιστορία, κόβοντας και ράβοντας έτσι ώστε να μείνουν μόνο οι λέξεις που θα αποτελούσαν το νέο κείμενο, στη σωστή και πρέπουσα σειρά ώστε να διαβάζονται. Ένα εγχείρημα που του πήρε αρκετούς μήνες να ολοκληρώσει (με την βοήθεια ολόκληρου επιτελείου ατόμων) και που είχε πρόβλημα να βρει τυπογράφο να του το τυπώσει, καθώς... ε όπως και να το κάνουμε, ήταν κάτι δυσνόητο και απροσδιόριστο, το πως θα τυπωθεί κάτι τέτοιο. Τελικά ήρθε σε επαφή με τους Βέλγους Die Keure που συμφώνησαν να το επιχειρήσουν και έτσι το βιβλίο ήρθε στη ζωή στα τέλη του 2010, ώστε να κυκλοφορήσει με την νέα χρονιά σε Ευρώπη και Αμερική.
Ακολουθεί ένα σύντομο βίντεο με τον ίδιο τον Φόερ να μιλάει γι' αυτό του εγχείρημα:
[vimeo http://vimeo.com/16843220]
Καθώς και ένα δεύτερο με τις αντιδράσεις του κοινού όταν ανοίγει το εξώφυλλο:
[vimeo http://vimeo.com/16503295]
Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή στα μεγάλα βιβλιοπωλεία δεν το βρήκα να πωλείται, μπορείτε πάντα όμως να το παραγγείλετε από το Amazon. Αν θέλετε να διαβάσετε παραπάνω για τον Foer μπορείτε να ξεκινήσετε εδώ και αν αν θέλετε να ψάξετε κι άλλα για το Tree of Codes μπορείτε να κοιτάξετε εδώ. Προσωπικά εγώ θα προσπαθήσω να το αποκτήσω πάση θυσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου