Βροχή 31-07-2008

Απόψε τα αστέρια κρύφτηκαν

Φοβούνται τον αέρα

Ανήσυχη η μυρωδιά του φεγγαριού

Σαν ξημερώνει η μέρα

Τα όνειρα μου λύσανε

Τους κάβους και σαλπάρουν

Και με τραγούδια σιωπιλά,

Καρδούλα μου σε σιγοντάρουν

Στερνή μου νύχτα, τι φυλάς;

Τι ξημερώνει; «καλημέρα»

Τι προσπαθείς να ξεπεράσεις;

Για ποιόν απόψε ακούγονται τραγούδια στον αέρα;

Μήπως γι’ αυτήν που κρύβεται

Πίσω απ’ του έρωτα τη λέξη

Πες μου νύχτα, πως γίνεται,

Πως γίνεται να με προσέξει

Φοβάμαι απόψε νύχτα μου,

Την έχω ερωτευτεί

Με νοσταλγία τη ζητώ

Με μια ελπίδα κρυφή…

Για μένα και για σένα, τα όνειρα συνομιλούν

Τις ιστορίας μας το τέλος, να κάνουμε να αξίζει

Δύο κρυφές και φοβισμένες ευχές αρκούν

Να κάνουν τη δική μας ρόδα να γυρίζει.

Αμφιβολίες - Doubts

Όταν έχω αμφιβολίες,

Δύο είναι η λύσεις. Το να σκεφτώ και το να μην σκεφτώ. Ό,τι αμφιβολίες και να είναι αυτές. Για την δουλειά μου, για το μέλλον μου, για τις φιλίες μου, για τη πορεία μου, για τον έρωτα, για την σχέση μου, για τον Θεό και τα αστέρια, όλα τα ίδια είναι. Όταν έχω αμφιβολίες εγώ συνήθως σκέφτομαι. Σκέφτομαι αρχικά γιατί τις έχω. Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά λένε. Το θέμα είναι ότι μερικές φορές υπάρχει φωτιά χωρίς να υπάρχει ο καπνός. Εκεί είναι που έρχονται και οι αμφιβολίες. Σαν άνθρωπος έχω την τάση να αμφιβάλω την κάθε μου απόφαση, σε σημείο που έχει αρχίσει να καταντά αποπνικτικό. Έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο θα μου πείτε. Έλα όμως που δεν έχω. Ωριμάζοντας βρήκα το τρόπο να σκέφτομαι παράλληλα. Κακό πράγμα. Δεν έχω στιγμή ησυχίας. Ακόμη και στον ύπνο μου. Άλλοι βλέπουν όνειρα με εξωγήινους, διαστημόπλοια, πειρατές, ναζί και ζόμπι, εγώ βλέπω τα ίδια που σκέφτομαι. και τώρα με τη ζέστη οι ανάσες μου είναι πολύτιμες. Γι' αυτό αποφάσισα να ακολουθήσω την δεύτερη οδό. Να μην σκέφτομαι. Ποιός είπε ότι όταν σκέφτεσαι κάτι πολύ, καταφέρνεις κάτι; Ποιός είπε πως αν δίνεις τροφή στις αμφιβολίες σου κερδίζεις κάτι. Θα πάψω να σκέφτομαι λοιπόν, καθώς δεν έχω πια ελεύθερα συρτάρια στο κεφάλι. Κάθε βήμα αργά αργά και αν οι αμφιβολίες έρθουν να μουν πουν "στα λεγα εγώ" θα τους απαντήσω, "και που τα έλεγες τι κατάφερες;"  Έχω καταλάβει πως δεν είμαι και ο εξυπνότερος άνθρωπος στον κόσμο, οπότε μπορώ να απελευθερωθώ απ' το κόμπλεξ του αλάνθαστου και να συνεχίσω την πορεία μου, μέρα με τη μέρα και ώρα με την ώρα. Κάθε τι που έρχεται να μου προκαλέσει αμφιβολίες θα παίρνει νουμεράκι και θα κάθεται στην ουρά.

Μόλις μπήκε στο μπαρ ένας τύπος με έναν άσπρο παπαγάλο στον ώμο. Αυτός ο κόσμος συνεχίζει να με εκπλήσει.

Thesis project - Concert hall park

As the day of the presentation draws near, July the second, here are some renders of the music park that me and Ilaria designed, for our thesis project. A park that is hanging from 4 tube like structures joined together by a rigid shadowing panel that corresponds with the suns path, to provide optimal shadow on the ground. The program of the park includes various sports activities, 2 stages and two auditoriums, the main hanging over the riverside right across Manhattan, and the secondary is elevated, hanging over the center of the park. Two main ramps give access to these stages and create the pathways for the circulation of the park. Secondary pathways provide runways for cyclists and runners. In the entrance a semicircle is developed as a market where freelance artists and designers can sell their products, as well as concert oriented markets of musical instruments, and other products. A large suspended bridge provides the connection between the two stages and serves as a dancing platform, also hosting the various venting structures (bars food points and toilets) giving clear view directions over Manhattan. Here are some renders of the project.











More news after the presentation, until then , good luck to all of us!