Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λογοτεχνία/literature. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λογοτεχνία/literature. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Τζόναθαν Σάφραν Φόερ - Ο αλλόκοτος συγγραφέας

Το αποψινό θέμα μιλάει για τον Αμερικάνο συγγραφέα J.S Foer, συγγραφέα του "Everything is illuminated", του "Extremely Loud and Incredibly Close", του όχι και τόσο γνωστού "Eating Animals" και του τελευταίου και -ομολογουμένως πιο αλλόκοτου βιβλίου που έχω ακούσει- Tree of Codes που είναι και αυτό που με κεντρίζει περισσότερο και γι' αυτό θα μιλήσω απόψε.

Κάνοντας μια εισαγωγή στον Φόερ να αναφερθεί πως γεννήθηκε στην Ουάσινγκτον το 1977, πέρασε το 1995 στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον όπου και το ταλέντο του στο γράψιμο ανακαλύφθηκε από την συγγραφέα Joyce Carol Oates η οποία τον παρότρυνε να πάρει το γράψιμο σοβαρά. Από εκεί και πέρα η ζωή του άλλαξε εντελώς. Τελείωσε με τιμητικό βραβείο για δημιουργική γραφή και μετά από μια λοξοδρόμηση προς την ιατρική αποφάσισε πως θέλει να ασχοληθεί με το γράψιμο επαγγελματικά. Η διπλωματική του, που πήρε τότε τον έπαινο εξελίχθηκε να γίνει το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο "Everything is illuminated" και εκδόθηκε το 2002 (κυκλοφορεί στα ελληνικά με μετάφραση της Μυρσίνης Γκανά -εκδόσεις Μελάνι) και κέρδισε 2 βραβεία. Το βιβλίο το 2005 κυκλοφόρησε και ως ταινία, που όταν την είδα να σας πω, δεν με συγκλόνησε τόσο (ο Elijah wood πάντα με φρικάρει) αλλά έχω ακούσει πως το βιβλίο είναι καταπληκτικό. Το θέμα του είναι το ολοκαύτωμα και η αναζήτηση κάποιων οικογενειακών κειμηλίων. Το δεύτερο βιβλίο του είχε ως φόντο τη βομβιστική επίθεση των δίδυμων πύργων και μιλάει για το πως αντιμετωπίζει ένα εννιάχρονο παιδί το θάνατο του πατέρα του μετά την επίθεση. Σε αυτό το βιβλίο η αλλοκοτιά το Φόερ αρχίζει να εμφανίζεται καθώς το βιβλίο χρησιμοποιεί πολλά τεχνάσματα που δεν θεωρούνται "σοβαρά" ή "πρέποντα" ή "άρτια" αν θέλετε από τον λογοτεχνικό κόσμο, όπως πολλές αλληλεπιδρούσες ιστορίες και φωτογραφίες από πόμολα παράξενα να εισάγονται στις σελίδες του βιβλίου. Τελειώνει με ένα δεκατετρασέλιδο flipbook (έτσι ονομάζονται τα βιβλιαράκια που έχουν σκίτσα σχεδιασμένα καρέ-καρέ και πρέπει να τα ξεφυλλίζεις γρήγορα για να δεις την ιστορία σαν καρτούν). Με αυτό του το εγχείρημα προκάλεσε τόσο ευφημισμούς όσο και έντονες αντιδράσεις. Αλλά όπως έχουν πει πολλοί στο παρελθόν: "καλύτερα για έναν καλλιτέχνη οι μισοί να τον μισούν και οι άλλοι μισοί να τον λατρεύουν. Η μετριότητα είναι που σκοτώνει."

Το τρίτο του βιβλίο, το Tree of Codes είναι το αριστούργημα της τρέλας του. Αν και είναι αρκετά μικρός ακόμα, (μόλις τριαντα-τεσσάρων) για να μιλάω για αριστούργημα, σίγουρα πάντως είναι ό,τι πιο αλλόκοτο δοκίμασε. Είναι ένα βιβλίο το οποίο έχει γραφτεί με την μέθοδο της αφαίρεσης κειμένου από ένα ήδη υπάρχων βιβλίο. Με die-cut (το λεγόμενο "κοπτικό" ) πήρε το βιβλίο του Πολωνού συγγραφέα Bruno Schulz με τίτλο "The street of Crocodiles" που αποκαλεί και "το αγαπημένο του" και "δημιούργησε" την ιστορία, κόβοντας και ράβοντας έτσι ώστε να μείνουν μόνο οι λέξεις που θα αποτελούσαν το νέο κείμενο, στη σωστή και πρέπουσα σειρά ώστε να διαβάζονται. Ένα εγχείρημα που του πήρε αρκετούς μήνες να ολοκληρώσει (με την βοήθεια ολόκληρου επιτελείου ατόμων) και που είχε πρόβλημα να βρει τυπογράφο να του το τυπώσει, καθώς... ε όπως και να το κάνουμε, ήταν κάτι δυσνόητο και απροσδιόριστο, το πως θα τυπωθεί κάτι τέτοιο. Τελικά ήρθε σε επαφή με τους Βέλγους Die Keure που συμφώνησαν να το επιχειρήσουν και έτσι το βιβλίο ήρθε στη ζωή στα τέλη του 2010, ώστε να κυκλοφορήσει με την νέα χρονιά σε Ευρώπη και Αμερική.


Ακολουθεί ένα σύντομο βίντεο με τον ίδιο τον Φόερ να μιλάει γι' αυτό του εγχείρημα:

[vimeo http://vimeo.com/16843220]

Καθώς και ένα δεύτερο με τις αντιδράσεις του κοινού όταν ανοίγει το εξώφυλλο:

[vimeo http://vimeo.com/16503295]

Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή στα μεγάλα βιβλιοπωλεία δεν το βρήκα να πωλείται, μπορείτε πάντα όμως να το παραγγείλετε από το Amazon. Αν θέλετε να διαβάσετε παραπάνω για τον Foer μπορείτε να ξεκινήσετε εδώ και αν αν θέλετε να ψάξετε κι άλλα για το Tree of Codes μπορείτε να κοιτάξετε εδώ. Προσωπικά εγώ θα προσπαθήσω να το αποκτήσω πάση θυσία.

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

E-books VS printed books - Πρέπει κάποιος να κερδίσει;

Αυτός είναι ο τίτλος της φωτογραφίας που έπεσε στην αντίληψή μου (δεν λέμε πια έπεσε στα χέρια μου, γιατί κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει όταν σερφάρεις το ίντερνετ) και αποφάσισα να γράψω επιγραμματικά τις σκέψεις μου για την άτυπη κόντρα που έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια. Μετά το Amazon και το Tesco να κάνουν επενδύσεις σε ηλεκτρονικά βιβλία (περίπου ένα εκατομμύριο τίτλοι υπάρχουν στο Amazon που μπορείς να κατεβάσεις, οι περισσότεροι από αυτούς είναι δωρεάν ή με πολύ μικρή χρέωση ) κι άλλα μεγάλα βιβλιοπωλεία όπως το Border και το Waterstone άρχισαν να διαθέτουν τα δικά τους ereaders (Iliad και Sony Reader αντίστοιχα) δίνοντας ακόμη μεγαλύτερο περιθώριο στα ηλεκτρονικά βιβλία για να εξαπλωθούν. Ενώ είναι πάρα πολλοί αυτοί που διαφωνούν με την ιδέα βρίσκοντας την, αφύσικη καθώς όπως λένε δεν τους επιτρέπει να αισθανθούν το βιβλίο, να το μυρίσουν, να γυρίσουν τις σελίδες του, να κρατήσουν σημειώσεις και να το πάρουν μαζί τους παντού ακόμα και εκεί που δεν υπάρχει ρεύμα, αυτή η εναντίωση δεν φαίνεται να σταματάει την ραγδαία εξέλιξη των ηλεκτρονικών βιβλίων. Παρ' όλο που τα νούμερα σε σχέση με τα αντίστοιχα των εντύπων, είναι πολύ μικρά, δεν είναι αμελητέα.


Οι αντιδράσεις είναι απολύτως φυσιολογικές, μα το ίδιο είναι και η ανάπτυξη του ηλεκτρονικού βιβλίου αφού είναι μια λογική εξέλιξη του έντυπου με τον ίδιο τρόπο που πλέον έχουμε τα blogs και τα websites να κερδίζουν τη μάχη με τις εφημερίδες και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές να γίνονται τα βασικά εργαλεία συγγραφής σε σχέση με τα τετράδια και τις γραφομηχανές.

Δεν θέλω να ακουστώ πεσιμιστής, ούτε ματαιόδοξος, μα η εξέλιξη είναι μέρος της ζωής και δεν έχει πολύ σημασία αν συμφωνούμε ή όχι, μα το αν θα την δεχτούμε. Είμαι σχεδόν σίγουρος πως τα παιδιά μου δεν θα καταλαβαίνουν την εμμονή μου να διαβάζω έντυπα βιβλία με τον ίδιο τρόπο που οι γηραιότεροι καθηγητές που είχα στην αρχιτεκτονική δεν καταλάβαιναν την μανία μας να σχεδιάζουμε ψηφιακά. Δεν πρόκειται για μια μάχη, δεν πρόκειται για μια λίστα με υπέρ ή κατά, μα πρόκειται για το παρόν να προσπερνάει το παρελθόν τόσο που να γίνεται μέλλον και αντί να συνεχίσουν οι εταιρίες να ψάχνουν για τρόπους να κάνουν τα ψηφιακά βιβλία να μοιάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο με τα έντυπα, για να ικανοποιήσουν τις συνήθειες των καταναλωτών τους, καλύτερα να αναλωθούν στο να βρουν έναν ακριβοδίκαιο τρόπο να εξασφαλίσουν την σωστή και ομαλή κατανομή τους ώστε να αποφευχθούν θέματα ηλεκτρονικής δικτατορίας από τους κολοσσούς της βιομηχανίας βιβλίου.

Αν θέλετε να διαβάσετε παραπάνω σας προτρέπω σε αυτά τα άρθρα :




Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Φάκα από μέλι

Μεγάλωσα πια.

Κι οι σκέψεις μου δεν μένουν σταθερές, παρά κινούνται μια μπρος και μια πίσω. Μου είναι δύσκολο να εστιάσω στα σημαντικά καθότι, κι αυτά έχουν χάσει πλέον την αξία τους. Κάθε μέρα που περνάει στερούμαι ανάσες και έχω αρχίσει πια και τις μετρώ. Σαν φυλακισμένος στο κελί του, χαράζω με ένα μαχαίρι της κουζίνας χαρακιές στο κορμί μου. Όλο και περισσότερες φαίνονται και άγριες καθώς οι μέρες και οι μήνες κυλούν τα χρόνια. Πάνε οι εποχές που μπορούσα να τριγυρνώ αμέριμνος, σκεφτόμενος πως ποτέ δεν θα γεράσω, πως όλα θα μείνουν ως είχαν. Πια ταλαιπωρούμαι από φρεσκοφόρετους πόνους και με γυρνούνε στεναχώριες, αναγκάζοντάς με να σπαταλήσω λίγο απ' τη νιότη μου για να τις εξοστρακίσω. Κι όλο νιώθω πιο κενός. Κι όλο λιγότερα ζητώ, όλο λιγότερα έχω να πω, μπροστά στην ματαιότητα μιας ύπαρξης που ξεκινάει και τελειώνει στο ίδιο απόκρυφο σημείο.

Κι όλο κλαίω, μα δάκρυ δεν στάζει.

Γιατί είμαι ήδη μεγάλος, άντρας ψηλός σαν κυπαρίσι, γεροδεμένος και φτασμένος κάπου. Μα νιώθω πως τα έργα μου είναι λειψά, ημιτελή, η σοφία μου ξεγελασμένη από ψιθύρους και αντίλαλους της βροχής, η νιότη μου ναρκισιστική έχει χαθεί και ψάχνει το ειδωλό της στα νερά, ενώ η ευτυχία, είναι σαν μια φάκα με μέλι.

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου...

...θα πέσει να σε πλακώσει. Έτσι λένε, οπότε και εγώ μπαίνω στη διαδικασία να σας προτείνω ένα προσωπικό μου δημιούργημα για να το αποκτήσετε ή χαρίσετε στις γιορτές. Το "1.000.000 στιγμές" το, πρώτο μου μυθιστόρημα κυκλοφορεί εδώ και μια βδομάδα περίπου στα βιβλιοπωλεία από τις Βορειοδυτικές εκδόσεις. Για τις εκδόσεις είχα γράψει και ένα αφιέρωμα πριν περίπου ένα μήνα το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ, σας το προτείνω για να ενημερωθείτε γι' αυτόν τον έξοχο εκδοτικό οίκο που ξεκινάει, με έδρα τα Γιάννενα, για να φέρει ένα νέο αέρα στα λογοτεχνικά δρώμενα της χώρας.

Το βιβλίο μου, είναι 276 σελίδες και μέσα εκεί βρίσκονται πολλές στιγμές, στιγμές από τη ζωή έξι φίλων, του Πέτρου, του Ανέστη που αργότερα μετονομάστηκε Αλέξανδρος, του Τόλη ή Τρολ και των 3Φ δηλαδή της Φαίης, της Φένιας και της Φανής. Αυτοί οι έξι φίλοι, ζουν ένα χρόνο στο πανεπιστήμιο, συναντούν πολλούς ενδιαφέροντες χαρακτήρες, χαμογελούν, ονειρεύονται, παλεύουν με τις υποχρεώσεις, τις σχέσεις, την λεπτή γραμμή του έρωτα και του μίσους, οδηγούν και οδηγούνται σε αναλύσεις, σε σκέψεις σε εμπειρίες, που συνοψίζουν ένα μικρό αλλά καθοριστικό κομμάτι της ζωής τους, τα φοιτητικά χρόνια. Μέσα σε αυτό το βιβλίο, ευελπιστώ, θα βρείτε ένα μικρό κομμάτι απ' τον εαυτό σας, θα συμπάσχετε με τους χαρακτήρες, θα αναλογιστείτε αυτά που σκέφτονται και πράττουν και θα βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα πάνω στα θέματα που αφορούν τη δική τους ζωή και κατ' επέκταση τη ζωή όλων μας.

Είναι ένα ευχάριστο μυθιστόρημα το οποίο όπως ένας φίλος είπε " Δεν είναι για να διαβαστεί πολλές φορές, μα για να σε συντροφέψει για πολύ καιρό κάθε στιγμή που έχεις την ανάγκη να ανατρέξεις σε αυτό."

Που μπορείτε να το προμηθευτείτε.

Μπορείτε να το αγοράσετε από τα βιβλιοπωλεία Πρωτοπορία σε Αθήνα, Πάτρα και Θεσσαλονίκη.

Μπορείτε να το αγοράσετε στα Γιάννενα στα βιβλιοπωλεία Ελευθερουδάκης.

Μπορείτε να το αγοράσετε στη Λάρισα, Καρδίτσα και Βόλο στα βιβλιοπωλεία Παιδεία

Σε όποια άλλη περίπτωση μπορείτε να το παραγγείλετε από το ίντερνετ μέσω του website της πρωτοπορίας που βρίσκεται εδώ.

Μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από το website του εκδοτικού οίκου σε μορφή PDF & EPUB ή να το διαβάσετε  online. Σας προτρέπω να ακολουθήσετε αυτό το δρόμο, αν δεν είστε σίγουροι αν θα πάτε στο βιβλιοπωλείο. Προτιμώ να διαβαστεί το βιβλίο πιο πολύ απ' το να αγοραστεί. Παρ' όλα αυτά, αν το κατεβάσετε, το διαβάσετε και σας αρέσει, θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν το προτείνατε ή το κάνατε δώρο σε κάποιο φίλο/φίλη και το αγοράζατε από ένα βιβλιοπωλείο, ώστε να φανεί και η εκτίμηση του κοινού στα σαρκοβόρα κοράκια της λογοτεχνικής διανομής.

Ανέφερα στην αρχή πως το βιβλίο είναι προσωπικό μου δημιούργημα. Όμως επειδή κανένα δημιούργημα δεν είναι εντελώς προσωπικό και επειδή εκτός από το σπίτι σου είναι καλό να παινεύεις και τους μάστορες, θα ήθελα να δείξω την αμέριστη ευγνωμοσύνη μου στον Γιάννη Πλιώτα για την βοήθεια και εμπιστοσύνη που έδειξε σε μένα και στο βιβλίο καθώς και τις Εμμανουέλα Καραγιαννάκη και Ελένη Λαμπροπούλου για τις πανέμορφες δουλειές του εξωφύλλου και οπισθόφυλλου.

Αυτά προς το παρόν, να σας ευχηθώ καλές γιορτές και με μέτρο η γαλοπούλα και τα μελομακάρονα!

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Βορειοδυτικές Εκδόσεις - Ένας νέος, σύγχρονος εκδοτικός οίκος

Η λογοτεχνία στην Ελλάδα είναι μια τέχνη που το κοινό της χωλαίνει τόσο σε αριθμούς όσο και σε δυναμισμό. Οι συγγραφείς που θεωρούνται "καλοί" είναι συνήθως νεκροί εδώ και χρόνια, καθώς τα βιβλία τους ανατυπώνονται ξανά και ξανά με ελπίδα να πουληθούν σε μια νέα έκδοση με ένα νέο εξώφυλλο. Οι συγγραφείς που πουλάνε είναι μιας συγκεκριμένης κατηγορίας και άποψης, τα βιβλία τους έχουν πάντα το ίδιο στυλ και το ίδιο αναγνωστικό κοινό, το οποίο κατά κόρον είναι καταπιεσμένες νοικοκυρές που έχουν ανάγκη να διαβάσουν τι θα μπορούσαν να γίνουν αν ήταν πρωταγωνίστριες σε μια ταινία του Χόλιγουντ. Υπάρχουν αρκετοί καλοί -κατ εμέ- συγγραφείς που όμως δεν τους δίνεται η ευκαιρία να βελτιωθούν αφιερώνοντας τον χρόνο και τον νου τους σε αυτό, καθώς τα συμβόλαια που υπογράφουν με τους εκδότες είναι περισσότερο  συμβολικά παρά κερδοφόρα καθώς δεν τους παρέχουν ούτε καν τα προς το ζην. Και βέβαια υπάρχει και μια τεράστια ποσότητα μαζικής σαβούρας που σαν τη ζύμη έρχεται να δέσει όλη αυτή τη κατάσταση η οποία, όσο και να την μαγειρέψεις, δεν τρώγεται.


Μια κίνηση, από έναν άνθρωπο που έχω την τιμή να γνωρίζω προσωπικά, έρχεται να δοκιμάσει και αυτή την τύχη της μέσα στο κατεστημένο. Τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα ιδίως σε μια Ελλάδα που μέσα στην αναμπουμπούλα όλοι και όλα είναι αβέβαια. Παρ' όλα αυτά ο Γιάννης Πλιώτας και οι "Βορειοδυτικές εκδόσεις" έχουν πολλά καταλυτικά στοιχεία για να ξεχωρίσουν. Ο εκδοτικός οίκος που έχει την έδρα στου στα Γιάννενα, μα θα διανέμει σε όλη την Ελλάδα, έχει ήδη προγραμματίσει δύο εκδόσεις βιβλίων που θα είναι πολύ σύντομα κοντά μας, μέσα στις γιορτές. Τα βιβλία που εκδίδονται είναι από δύο νεαρά παιδιά,  που προσπαθούν να φέρουν μια φρέσκια γεύση στην Ελληνική λογοτεχνία. Τα βιβλία αυτά όπως και όλα τα υπόλοιπα που θα ακολουθήσουν, θα εκδίδονται ως open sourced με την άδεια creative commons κατά την οποία θα επιτρέπεται η αναπαραγωγή, ανατύπωση, διαμοίραση και αλλαγή του πρωτοτύπου και γενικά οποιαδήποτε ενέργεια δεν έχει σκοπό να αποφέρει κάποιο χρηματικό αντίτιμο ή να μην αναφέρει την αρχική προέλευση του βιβλίου, το όνομα του συγγραφέα και του εκδοτικού οίκου. Παράλληλα όλα τα βιβλία θα διατίθενται στο διαδίκτυο στην σελίδα του εκδοτικού οίκου ΔΩΡΕΑΝ για να τα κατεβάσει κάποιος στον υπολογιστή του.

"Στόχος μας είναι να μας διαβάσουν όσοι το δυνατόν περισσότεροι χωρίς αυτό να σημαίνει να μας αγοράσουν απαραίτητα." ήταν τα λόγια του Γιάννη όταν τον ρώτησα για αυτή του την κίνηση.


Προσωπικά βρίσκω αυτές τις μικρές λεπτομέρειες του εκδοτικού οίκου καίριες για να φέρουν μια νέα τάξη πραγμάτων και εύχομαι να αναταράξουν αρκετά τον λογοτεχνικό βάλτο της Ελληνικής πραγματικότητας, τόσο με το να προτρέψουν το κοινό να ξαναθυμηθεί πόσο εύκολο κι ωραίο είναι να διαβάσεις ένα βιβλίο αλλά και τους νεαρούς συγγραφείς να κάνουν μια προσπάθεια να εκδώσουν το έργο τους. Ο Γιάννης που κάνει ο ίδιος την διαλογή και επιμέλεια των βιβλίων του, θέλει να προωθήσει τους νέους συγγραφείς και τις νέες και πρωτοποριακές ιδέες, υποστηρίζει τους νέους συγγραφείς, όντας ένας νέος συγγραφέας ο ίδιος, και από προσωπική άποψη μπορώ να πω, πως δεν θα αφήσει κάτι καλογραμμένο να πάει στράφι, επειδή δεν συμβαδίζει απόλυτα με τις κραυγές μιας αγκομαχούσας αγοράς όπως κάνουν τόσοι εκδοτικοί οίκοι αυτή τη στιγμή.

Λίγα λόγια για τον ίδιο τον Γιάννη:

Γεννήθηκε το 1981 και κατάγεται από το Σταυροδρόμι Αρκαδίας. Είναι αρχισυντάκτης στο περιοδικό "Bookmarks", ενώ τρία βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Λιβάνη. Έχει εκδώσει πολλά του παραμύθια σε περιοδικά και ανθολογίες καθώς και έχει πάρει μέρος σε αρκετούς διαγωνισμούς συγγραφής στο διαδίκτυο. Το πιο πρόσφατο project του είναι οι Βορειοδυτικές Εκδόσεις, ένας καινούργιος εκδοτικός οίκος με έδρα τα Γιάννενα. Διατηρεί ένα ιστολόγιο για τη σειρά Το βασίλειο της Αράχνης που είναι η σειρά των βιβλίων που έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις Λιβάνη,  ένα ακόμα ιστολόγιο με όνομα Από την καρέκλα του σκηνοθέτη όπου μπορείτε να βρείτε κριτικές και παρουσιάσεις ταινιών του κινηματογράφου, ένα ιστολόγιο με όνομα σελίδα για άλλες σελίδες στο οποίο μπορείτε να βρείτε παρουσιάσεις και κριτικές βιβλίων τόσο Ελλήνων όσο και ξένων συγγραφέων.

Ο Γιάννης έχει ζώδιο Παρθένο και ωροσκόπο Ζυγό που σύμφωνα με τις αστρολογικές προβλέψεις του Κύριου Καρπούζη, μέγα αστραφέντη, θα έχει μια πολύ δυνατή πορεία στα λογοτεχνικά δρώμενα της χώρας. Να είστε ενήμεροι και με τα μάτια σας δεκατέσσερα.

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Βροχή 31-07-2008

Απόψε τα αστέρια κρύφτηκαν

Φοβούνται τον αέρα

Ανήσυχη η μυρωδιά του φεγγαριού

Σαν ξημερώνει η μέρα

Τα όνειρα μου λύσανε

Τους κάβους και σαλπάρουν

Και με τραγούδια σιωπιλά,

Καρδούλα μου σε σιγοντάρουν

Στερνή μου νύχτα, τι φυλάς;

Τι ξημερώνει; «καλημέρα»

Τι προσπαθείς να ξεπεράσεις;

Για ποιόν απόψε ακούγονται τραγούδια στον αέρα;

Μήπως γι’ αυτήν που κρύβεται

Πίσω απ’ του έρωτα τη λέξη

Πες μου νύχτα, πως γίνεται,

Πως γίνεται να με προσέξει

Φοβάμαι απόψε νύχτα μου,

Την έχω ερωτευτεί

Με νοσταλγία τη ζητώ

Με μια ελπίδα κρυφή…

Για μένα και για σένα, τα όνειρα συνομιλούν

Τις ιστορίας μας το τέλος, να κάνουμε να αξίζει

Δύο κρυφές και φοβισμένες ευχές αρκούν

Να κάνουν τη δική μας ρόδα να γυρίζει.

Αμφιβολίες - Doubts

Όταν έχω αμφιβολίες,

Δύο είναι η λύσεις. Το να σκεφτώ και το να μην σκεφτώ. Ό,τι αμφιβολίες και να είναι αυτές. Για την δουλειά μου, για το μέλλον μου, για τις φιλίες μου, για τη πορεία μου, για τον έρωτα, για την σχέση μου, για τον Θεό και τα αστέρια, όλα τα ίδια είναι. Όταν έχω αμφιβολίες εγώ συνήθως σκέφτομαι. Σκέφτομαι αρχικά γιατί τις έχω. Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά λένε. Το θέμα είναι ότι μερικές φορές υπάρχει φωτιά χωρίς να υπάρχει ο καπνός. Εκεί είναι που έρχονται και οι αμφιβολίες. Σαν άνθρωπος έχω την τάση να αμφιβάλω την κάθε μου απόφαση, σε σημείο που έχει αρχίσει να καταντά αποπνικτικό. Έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο θα μου πείτε. Έλα όμως που δεν έχω. Ωριμάζοντας βρήκα το τρόπο να σκέφτομαι παράλληλα. Κακό πράγμα. Δεν έχω στιγμή ησυχίας. Ακόμη και στον ύπνο μου. Άλλοι βλέπουν όνειρα με εξωγήινους, διαστημόπλοια, πειρατές, ναζί και ζόμπι, εγώ βλέπω τα ίδια που σκέφτομαι. και τώρα με τη ζέστη οι ανάσες μου είναι πολύτιμες. Γι' αυτό αποφάσισα να ακολουθήσω την δεύτερη οδό. Να μην σκέφτομαι. Ποιός είπε ότι όταν σκέφτεσαι κάτι πολύ, καταφέρνεις κάτι; Ποιός είπε πως αν δίνεις τροφή στις αμφιβολίες σου κερδίζεις κάτι. Θα πάψω να σκέφτομαι λοιπόν, καθώς δεν έχω πια ελεύθερα συρτάρια στο κεφάλι. Κάθε βήμα αργά αργά και αν οι αμφιβολίες έρθουν να μουν πουν "στα λεγα εγώ" θα τους απαντήσω, "και που τα έλεγες τι κατάφερες;"  Έχω καταλάβει πως δεν είμαι και ο εξυπνότερος άνθρωπος στον κόσμο, οπότε μπορώ να απελευθερωθώ απ' το κόμπλεξ του αλάνθαστου και να συνεχίσω την πορεία μου, μέρα με τη μέρα και ώρα με την ώρα. Κάθε τι που έρχεται να μου προκαλέσει αμφιβολίες θα παίρνει νουμεράκι και θα κάθεται στην ουρά.

Μόλις μπήκε στο μπαρ ένας τύπος με έναν άσπρο παπαγάλο στον ώμο. Αυτός ο κόσμος συνεχίζει να με εκπλήσει.

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Και ποιός να σου πει;

Και ποιός να σου χε πει, ότι θα ζούσες έτσι;

και ποιός να σου πει πως τα χρόνια θα περνούσαν

τόσο αργά μα στο τέλος τόσο γρήγορα.

Ποιός να σου το χε πει πως θα αγαπούσες κούφιες καρδιές

και θα γυρνούσες με ένα άδειο μπουκάλι αγκαλιά, τα ξημερώματα.

Ποιός να σου το χε πει πως τα σύννεφα δεν θα έφευγαν, μονάχα θα παιζαν

μαζί σου όπως ο λύκος με το αρνί.

Ποιός να σου το χε πει πως όσα ξέχασες θα θυμηθείς

και θα τα θέλεις πίσω.

Όλα όσα κάποτε έβρισκες ανεπαρκή, απόψε θα γεμίζουν τις

παραπονεμένες σκέψεις σου.

Και θα πιάνεις τον εαυτό σου κοιμησμένο πάνω σ΄ ένα μαγικό χαλί

να προσπαθεί με το μυαλό του να τ' οδηγήσει πίσω.

Ποιός να σου το λεγε πως εσύ δεν θα έβρισκες πατρίδα για τα πόδια σου

στέγη για το κορμί σου

και καρδιά για το προσκεφάλι σου.

Πολλοί σε είπανε χαζό και παιδικό.

μερικοί επικίνδυνα ρομαντικό.

Κάποιοι άλλοι σε είπανε αφελή, μαλάκα και αδύναμο.

Και ένας σε είπε μάγκα.

Μα και τι ξέρουν όλοι αυτοί;


αφού, όλοι είμαστε ένα μάτσο τούβλα.

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Tales of the human mind - Ιστορίες του ανθρώπινου μυαλού



Αυτή είναι η πρώτη απόπειρα που έκανα ποτέ να γράψω και να εικονογραφήσω ένα παραμύθι γραμμένο με ομοιοκαταληξία. Το πρωτότυπο γράφτηκε πριν αρκετά χρόνια, εμπνευσμένος από μια απίστευτη ταινία μικρού μήκους που είχε γράψει και σκηνοθετήσει ο Tim Burton όταν ήταν φοιτητής ακόμη, ονόματι Vincent. Μια πραγματικά απίστευτη ταινία μικρού μήκους παρεμπιπτόντως με ανατριχιαστική μουσική που σίγουρα πρέπει να δείτε όλοι. Το πρωτότυπο της ιστορίας αυτής είναι στα αγγλικά. Μετέπειτα το μετέφρασα στα ελληνικά και μαζί με την αλλαγή γλώσσας επήλθαν και αρκετές αλλαγές στο περιεχόμενο. Ελπίζω να σας αρέσει.

Μπορείτε να την κατεβάσετε δωρεάν από δω, αν βρείτε κάτι που σας αρέσει ή που δεν σας αρέσει, γράψτε κάνα σχόλιο, θα το εκτιμούσα ιδιαιτέρως!

--------------------------------------------------

This was my first attempt to write and sketch a fairytale that was written with rhymes. The original version is the english one, that was inspired by a short movie called "Vincent" that was written and directed by Tim Burton in his young age. A great movie by the way that you should all see it has one of the most amazing soundtracks i have ever heard! It will chill you to the bone! In any case i translated this story some years later for publishing reasons, although it never became necessary.

You can download both versions here, if you find something that you like, or don' t like drop a line, it would be deeply appreciated!

English

Greek


Google MapsWikipediaDictionaryAcronyms/AbbreviationsUrban/Slang Dictionary

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Τα λαγουδάκια αυτόχειρες του Andy Riley - Andy Riley's Bunny suicides.

Χαριτωμένα, τοσοδούλικα, άσπρα κουνελάκια, με τις μικροσκοπικές φουντωτές ουρίτσες τους και τα μικρά ποδαράκια τους, τα έχουν βάλει με τη ζωή και.... αυτοκτονούν. Κάτι δεν πάει καλά έτσι; Κι όμως, αυτό το κόμικ που έπεσε στα χέρια μου πρόσφατα είναι γεμάτο με εικόνες σχεδιασμένες από τον Andy Riley που δείχνουν κουνέλια να αυτοκτονούν με τους πιο άκρως διασκεδαστικούν -πλην- μακάβριους τρόπους. Δεν μπορεί να πει κανείς.. Τουλάχιστον αυτά τα κουνέλια έχουν φαντασία. Περιστρεφόμενες πόρτες, μια τοστιέρα, μια μπάλα του κρίκετ, ένα μπούμεράνγκ, μια χειροβομβίδα, τσιγάρα, μεγεθυντικοί φακοί, μια μπάλα του μπόουλινγκ και ο συνδυασμός των παραπάνω και άλλων πολλών "εργαλίων θανάτου" προκαλούν τον θεατή να γελάσει με τον επικείμενο θάνατο του κουνελιού που πολλές φορές δεν είναι και τόσο ξεκάθαρος, καθώς ο αναγνώστης πρέπει να συνδυάσει αρκετές πληροφορίες στο μυαλό του για να καταλάβει τι ετοιμάζεται να κάνει το άμοιρο κουνέλι. Είναι όντως μακάβρια διασκεδαστικό.


Ο Andy Riley, ο Βρεττανός συγγραφέας και σχεδιαστής του εν λόγω καρτούν, έχει εισαγάγει αρκετές κρυμμένες αναφορές σε σκηνές από ταινίες όπως η παρωδία του Wicker Man με το κουνέλι να είναι πάνω στην φιγούρα που καίγεται ή στο Terminator αλλά και στο Dr Strangelove του S. Kubrick όπου ο πιλότος του βομβαρδιστικού καβαλάει την ατομική βόμβα καθώς αυτή πέφτει.


Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2003 και μετά την μεγάλη επιτυχία που έκανε στην Μεγάλη Βρεττανία καθώς και στον υπόλοιπο κόσμο, το 2004 ο Riley έξεδωσε την συνέχεια του κόμικ "Η επιστροφή των αυτόχειρων κουνελιών" το οποίο ακολούθησε τα βήματα του προκάτοχού του τόσο σε φήμη όσο και σε πωλήσεις, εμπνεύοντας πολύ κόσμο όπως τον καρτουνίστα Liu Gang να βγάλει την έκδοσή του "Αυτόχειρες λαγοί" (δεν ξόδεψε πολύ ώρα στην έμπενυση του τίτλου).



Η επιστροφή των αυτόχειρων κουνελιών... ακούγεται σαν τίτλος από D movie...