Βροχή 31-07-2008

Απόψε τα αστέρια κρύφτηκαν

Φοβούνται τον αέρα

Ανήσυχη η μυρωδιά του φεγγαριού

Σαν ξημερώνει η μέρα

Τα όνειρα μου λύσανε

Τους κάβους και σαλπάρουν

Και με τραγούδια σιωπιλά,

Καρδούλα μου σε σιγοντάρουν

Στερνή μου νύχτα, τι φυλάς;

Τι ξημερώνει; «καλημέρα»

Τι προσπαθείς να ξεπεράσεις;

Για ποιόν απόψε ακούγονται τραγούδια στον αέρα;

Μήπως γι’ αυτήν που κρύβεται

Πίσω απ’ του έρωτα τη λέξη

Πες μου νύχτα, πως γίνεται,

Πως γίνεται να με προσέξει

Φοβάμαι απόψε νύχτα μου,

Την έχω ερωτευτεί

Με νοσταλγία τη ζητώ

Με μια ελπίδα κρυφή…

Για μένα και για σένα, τα όνειρα συνομιλούν

Τις ιστορίας μας το τέλος, να κάνουμε να αξίζει

Δύο κρυφές και φοβισμένες ευχές αρκούν

Να κάνουν τη δική μας ρόδα να γυρίζει.

Αμφιβολίες - Doubts

Όταν έχω αμφιβολίες,

Δύο είναι η λύσεις. Το να σκεφτώ και το να μην σκεφτώ. Ό,τι αμφιβολίες και να είναι αυτές. Για την δουλειά μου, για το μέλλον μου, για τις φιλίες μου, για τη πορεία μου, για τον έρωτα, για την σχέση μου, για τον Θεό και τα αστέρια, όλα τα ίδια είναι. Όταν έχω αμφιβολίες εγώ συνήθως σκέφτομαι. Σκέφτομαι αρχικά γιατί τις έχω. Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά λένε. Το θέμα είναι ότι μερικές φορές υπάρχει φωτιά χωρίς να υπάρχει ο καπνός. Εκεί είναι που έρχονται και οι αμφιβολίες. Σαν άνθρωπος έχω την τάση να αμφιβάλω την κάθε μου απόφαση, σε σημείο που έχει αρχίσει να καταντά αποπνικτικό. Έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο θα μου πείτε. Έλα όμως που δεν έχω. Ωριμάζοντας βρήκα το τρόπο να σκέφτομαι παράλληλα. Κακό πράγμα. Δεν έχω στιγμή ησυχίας. Ακόμη και στον ύπνο μου. Άλλοι βλέπουν όνειρα με εξωγήινους, διαστημόπλοια, πειρατές, ναζί και ζόμπι, εγώ βλέπω τα ίδια που σκέφτομαι. και τώρα με τη ζέστη οι ανάσες μου είναι πολύτιμες. Γι' αυτό αποφάσισα να ακολουθήσω την δεύτερη οδό. Να μην σκέφτομαι. Ποιός είπε ότι όταν σκέφτεσαι κάτι πολύ, καταφέρνεις κάτι; Ποιός είπε πως αν δίνεις τροφή στις αμφιβολίες σου κερδίζεις κάτι. Θα πάψω να σκέφτομαι λοιπόν, καθώς δεν έχω πια ελεύθερα συρτάρια στο κεφάλι. Κάθε βήμα αργά αργά και αν οι αμφιβολίες έρθουν να μουν πουν "στα λεγα εγώ" θα τους απαντήσω, "και που τα έλεγες τι κατάφερες;"  Έχω καταλάβει πως δεν είμαι και ο εξυπνότερος άνθρωπος στον κόσμο, οπότε μπορώ να απελευθερωθώ απ' το κόμπλεξ του αλάνθαστου και να συνεχίσω την πορεία μου, μέρα με τη μέρα και ώρα με την ώρα. Κάθε τι που έρχεται να μου προκαλέσει αμφιβολίες θα παίρνει νουμεράκι και θα κάθεται στην ουρά.

Μόλις μπήκε στο μπαρ ένας τύπος με έναν άσπρο παπαγάλο στον ώμο. Αυτός ο κόσμος συνεχίζει να με εκπλήσει.

Thesis project - Concert hall park

As the day of the presentation draws near, July the second, here are some renders of the music park that me and Ilaria designed, for our thesis project. A park that is hanging from 4 tube like structures joined together by a rigid shadowing panel that corresponds with the suns path, to provide optimal shadow on the ground. The program of the park includes various sports activities, 2 stages and two auditoriums, the main hanging over the riverside right across Manhattan, and the secondary is elevated, hanging over the center of the park. Two main ramps give access to these stages and create the pathways for the circulation of the park. Secondary pathways provide runways for cyclists and runners. In the entrance a semicircle is developed as a market where freelance artists and designers can sell their products, as well as concert oriented markets of musical instruments, and other products. A large suspended bridge provides the connection between the two stages and serves as a dancing platform, also hosting the various venting structures (bars food points and toilets) giving clear view directions over Manhattan. Here are some renders of the project.











More news after the presentation, until then , good luck to all of us!

Tree-housing with IAAC

The last week, 17-21 of May us, the students of IAAC (Institute of advanced architecture of Catalyna) designed and constructed a tree house in the area of Can Valldaura in a beautiful place, inside the forest northwest of Barcelona. The project was supervised organized and directed by the IAAC, and two of our tutors were there to assist us, as well as DR TREE and CANOPY MEG.  The project was done in four days and presented the last day, along with a BBQ at the estate of can Valldaura. The first day the students were organized in small groups of 4-5 to propose a design of a treehouse for 1-2 people, according to some given specifications of the workshop. Some of the most important restrictions were about the impact of this house to nature. Only dead trees were cut into pieces, and all the materials used were used for the structure arming and coverage of the project.





















The project was a simple but incredibly interesting experiment on tensegrity structures, which gave us a lot of real scale experience on how an idea can be actually build and which are the problems and constraints that occur during the scaling up, from a small scale model, to a large scale structure. The days we spend in the mountains was a perfect change of reality that relaxed all of us, even if hard labour was involved. For sure this project was a big success, and we all hope it stays up there, between the trees for many years to come.

Here is a link to the official BLOG of our school project

Sailing Stones - Κινούμενες Πέτρες

Οι κινούμενες ή πλεούμενες ή συρόμενες πέτρες είναι ένα γεωλογικό φαινόμενο όπου, μια πέτρα μετακινείται μεγάλες αποστάσεις σε επίπεδες κοιλάδες, χωρίς ανθρώπινη επέμβαση ή αυτή ενός ζώου. Αυτές οι φαινομενικές πέτρες παρατείρούνται στην -καλά μαντέψατε- κοιλάδα του θανάτου (Death Valley) όπου και οι μετακινήσεις είναι μεγαλύτερες. Καμία εξήγηση δεν έχει μπορέσει να δωθεί ακόμα και οι πέτρες είναι ύπο έρευνα.

Οι αγωνιστικές πέτρες, δεν έχουν μια συγκεκριμένη και κατεγεγραμένη συμπεριφορά. Άλλες ξεκινάνε δίπλα δίπλα, και μετά από κάποιο διάστημα η μια μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση, να γυρίσει πίσω, να σταματήσει ή ακόμα και να επιταγχύνει. Η ταχύτητα τους δεν μπορεί να μετρηθεί καθώς οι μετακινήσεις είναι τόσο αργές, που γίνονται σε διάστημα 2-3 ετών. Κανείς δεν έχει παρατηρήσει τις πέτρες να μετακινούνται. Οι περισσότερες πέτρες προέρχονται από Δολομίτη (ιζυματογενές βράχος σε μορφή κρυστάλλου) από ένα λόφο ύψους 260μ δίπλα στη κοιλάδα ενώ κάποια προέρχονται από πυριγενή πετρώματα (πετρώματα που προέρχονται από το μάγμα λάβας).

Σύμφωνα με τις έρευνες, οι πέτρες χρειάζονται μια κορεσμένη επιφάνεια με ένα ελαφρό στρώμα πυλού πάνω στην οποία να μετακινηθούν, πολύ ισχυρές ριπές ανέμου για το ξεκίνημα και έναν σταθερό άνεμο για να τις κρατάει σε κίνηση. Αναρωτιέμαι και εγώ, με όλες αυτές τις προυποθέσεις και εγώ θα μετακινούμουν χωρίς ανθρώπινη επέμβαση. Οι τρελοί επιστήμονες που περνάνε χρόνια της ζωής τους να μελετάνε τις 12 αυτές θαυματουργές πέτρες. Στην προσπάθειά τους να έχουν μια υπαρκτή κοινωνική ζωή τις έχουν ονομάσει με την Marry Ann να έχει το καλύτερο ξεκίνημα ενώ η Nancy ως πιο ελαφρια και αεροδυναμική να κερδίσει σε συνεχόμενη μετακίνηση 202μ/χειμώνα. Η Κάρεν δεν μπόρεσε να μετακινηθεί γιατί είχε φάει πολύ αυτούς τους χειμώνες και πήρε μερικά κιλάκια (συνολικό βάρος 320 κιλά) και τώρα προσπαθούν να την κάνουν να αδυνατήσει.

Είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ανεξήγητα γεωλογικά φαινόμενα, που θίγει τον εγωισμό της πανίσχυρης επιστημονικής κοινότητας. Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στην βίβλιο,  στο κοράνι ή στην Ουίκι

H_Explorer phase 3

The Hotel explorer is at the final stage, getting ready to be presented this Friday for the final presentation of the masters studio II. Here are some sneak previews of the hotel as it is now.









More information after the final presentation, and some days of rest!!!

Benched

Μια σειρά φωτογραφίων καθώς περίμενα τα κλειδιά μου που χάθηκαν στο δρόμο.