Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Alessi - Designing innovative ways to live

Alessi is a household designer industry that was founded on 1921. Since the 80's Alessi design company brought a new era in the design of everyday stuff, such as toothbrushes graters kettles, that were designed with the notion of "high design products" particulary from a post-modern mode, from designers such as Philipe Starck, Alessandro Mendini, Richard Sapper and others. In 2004 they launched the Tea and Coffee Towers project where they invited famous architects such as Zaha Hadid, Toyo Ito, Greg Lynn, MVRDV, Jean Nouvel, UN studio, Massimiliano fuksas, and others.

The most famous products of Alessi, according to public demand and critics are the Kettle by Richard Sapper,  another Kettle with a bird shaped whistle by Michael Graves, Massimo Giacon's Mr Suicide and Philippe Starcks playful three legged Juicy Salif citrus squeezer.

In 2006 the company followed a new commerical line. They reclasified their products in three lines :

A di Alessi  -  products with lower prices

Alessi  -   The main collection

Officina Alessi -  The most experimental and limited edition pieces

This was the year that they opened their first New York flagship store, in SoHo. Now their flagship stores are around the world, in more than 10 different countries as well as a huge number of stores sailing their products in retail. The design of these products was what made this company special. they tried to see the objects that we all new and taken for granted, in another way. This constant questioning of what should be defined and what should be rediscovered is what led this company to the top. Here are some of the previously mentioned products, for your viewing pleasure : )

Richard Sapper's Kettle  :



Todays Cost apprx. 300 euro

Michael Grave's bird kettle :



Todays cost apprx. 100 euro

Massimo Giacon Mr Suicide :



Todays cost apprx. 25 euro

Philippe Starcks three legged squizer :



Todays value apprx. 50 euro

and one of the most nice and cheap ones, one of my personal favorites the toilet brush :



Todays cost apprx. 30 euro

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Οι λύσεις για μια πετυχημένη ζωή

Έχει περάσει αρκετός καιρός που δεν έγραψα, με παρέσυραν και έμενα οι παραλίες. Επιστροφή λοιπόν στη πόλη του Gaudi, της Παέγιας και του Αλι όλι με νέες προσδοκίες για μια νέα χρονιά. Ή μήπως ίδιες προσδοκίες για μια ίδια χρονιά. Θα δείξει. Όπως και να έχει και επειδή ο Δεκέμβρης θα έρθει πιο γρήγορα απ' ότι περιμένω, αποφάσισα να ξεκινήσω να φτιάξω το πορτφόλιό μου. Δηλαδή τη συλλογή της αρχιτεκτονικής δουλειάς μου την οποία μπορώ έπειτα να στείλω σε αρχιτεκτονικά γραφεία ως υποψήφιος υπάλληλος. Καλά ως εδώ. Αποφάσισα λοιπόν να το κάνω λίγο πιο ξεχωριστό και να χρησιμοποιήσω το flash όχι της κάμερας αλλά της Adobe που φημολογείται πως είναι ένα εύχρηστο πρόγραμμα που στα χέρια του κατάλληλου ανθρώπου μπορεί να δημιουργήσει θαύματα. Μιας και δεν ήμουν ο κατάλληλος αυτός άνθρωπος αποφάσισα να γίνω και γι' αυτό ζήτησα τη συμβουλή ενός φίλου που ως Βέλγος σίγουρα θα ήξερε κάτι παραπάνω από μένα για το θέμα αυτό, όπως και για τις σοκολάτες βεβαίως βεβαίως. Μου είπε λοιπόν να κοιτάξω στο Youtube. Κοίταξα και εγώ, μα μιας και βαριόμουν να ψαχουλεύω ανάμεσα στα εκατομμύρια βίντεο που θα μπορούσαν να προκύψουν από μια τέτοια αναζήτηση, αποφάσισα πρώτα να ρισκάρω και να παίξω επιθετικά. Έγραψα λοιπόν στο Youtube ακριβώς αυτό που έψαχνα, δηλαδή "Ηow to make a portfolio for your work using flash" και μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου είχα την απάντηση μπροστά μου. Ένα πολύωρο -σπασμένο σε χιλιάδες κομμάτια- βίντεο απ' το www.lynda.com για το πως να φτιάξει κάποιος ακριβώς αυτό που ζητούσα. Θα μπορούσε ο τίτλος του εν λόγω βίντεο να έχει και το όνομά μου στο τέλος.

(Να κάνω μια παρένθεση λοιπόν και να δώσω το λινκ για αυτό το πολύ καλό βιντεάκι, σε περίπτωση που υπάρχει και κάποιος άλλος Μιχάλης εκεί έξω : http://www.lynda.com/home/displaycourse.aspx?lpk2=59956 )

Επ' ευκαιρίας λοιπόν αποφάσισα να παίξω ακόμη λίγο με την τύχη μου.  Ξεκίνησα απ' το : Πως να δένω τα κορδόνια μου και το πήγα όσο πιο πολύ μπορούσα....

Enjoy...

Πως να δένεις τα κορδόνια σου :

Πως να πλένεις τα δόντια σου :

Σύντομα διαπίστωσα πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξέρεις τίποτα, καθώς μπορείς να μάθεις όσα χρειάζεσαι για τη ζωή με μόνο μια απλή σύνδεση στο ίντερνετ.

Πως να ξύσεις το κεφάλι σου :

Πως να φιλήσεις :

Πως να βρεις κοπέλα στο γυμνάσιο :

Πως να αποκτήσεις τέλειους κοιλιακούς σε 3 λεπτά : 

Πως να βρεις την δουλειά που σου ταιριάζει :

Πως να δέσεις την γραββάτα που θα χρειαστείς για την δουλειά που σου ταιριάζει :

Πως να βρεις την γυναίκα τον ονείρων σου :

Πως να Πεθάνεις... :

-EDIT-

Μετά την πολύ σωστή παρέμβαση του γνωστού συγγραφέα και εκδότη Γιάννη Πλιώτα, έχουμε να προστέσουμε μερικά ακόμη απαραίτητα βίντεο τα οποία θα σας βοηθήσουν να μεταδώσετε τη γνώση ολοκληρώνοντας έτσι το κύκλο της -ψηφιακής- ζωής.

Πως να φτιάξετε ένα βίντεο :

Πως να φτιάξετε ένα "Πως να φτιάξετε ένα βίντεο" βίντεο :

και τέλος το Πως να φτιάξετε ένα "Πως να φτιάξετε ένα "Πως να φτιάξετε ένα βίντεο" βίντεο " βίντεο" :

Γιάννη είμαι σίγουρος ότι έψαξες και για το τέταρτο της σειράς αλλά δεν υπάρχει κάποιος καμμένος αρκετά που να το έχει βγάλει. Χμ....

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Βροχή 31-07-2008

Απόψε τα αστέρια κρύφτηκαν

Φοβούνται τον αέρα

Ανήσυχη η μυρωδιά του φεγγαριού

Σαν ξημερώνει η μέρα

Τα όνειρα μου λύσανε

Τους κάβους και σαλπάρουν

Και με τραγούδια σιωπιλά,

Καρδούλα μου σε σιγοντάρουν

Στερνή μου νύχτα, τι φυλάς;

Τι ξημερώνει; «καλημέρα»

Τι προσπαθείς να ξεπεράσεις;

Για ποιόν απόψε ακούγονται τραγούδια στον αέρα;

Μήπως γι’ αυτήν που κρύβεται

Πίσω απ’ του έρωτα τη λέξη

Πες μου νύχτα, πως γίνεται,

Πως γίνεται να με προσέξει

Φοβάμαι απόψε νύχτα μου,

Την έχω ερωτευτεί

Με νοσταλγία τη ζητώ

Με μια ελπίδα κρυφή…

Για μένα και για σένα, τα όνειρα συνομιλούν

Τις ιστορίας μας το τέλος, να κάνουμε να αξίζει

Δύο κρυφές και φοβισμένες ευχές αρκούν

Να κάνουν τη δική μας ρόδα να γυρίζει.

Αμφιβολίες - Doubts

Όταν έχω αμφιβολίες,

Δύο είναι η λύσεις. Το να σκεφτώ και το να μην σκεφτώ. Ό,τι αμφιβολίες και να είναι αυτές. Για την δουλειά μου, για το μέλλον μου, για τις φιλίες μου, για τη πορεία μου, για τον έρωτα, για την σχέση μου, για τον Θεό και τα αστέρια, όλα τα ίδια είναι. Όταν έχω αμφιβολίες εγώ συνήθως σκέφτομαι. Σκέφτομαι αρχικά γιατί τις έχω. Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά λένε. Το θέμα είναι ότι μερικές φορές υπάρχει φωτιά χωρίς να υπάρχει ο καπνός. Εκεί είναι που έρχονται και οι αμφιβολίες. Σαν άνθρωπος έχω την τάση να αμφιβάλω την κάθε μου απόφαση, σε σημείο που έχει αρχίσει να καταντά αποπνικτικό. Έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο θα μου πείτε. Έλα όμως που δεν έχω. Ωριμάζοντας βρήκα το τρόπο να σκέφτομαι παράλληλα. Κακό πράγμα. Δεν έχω στιγμή ησυχίας. Ακόμη και στον ύπνο μου. Άλλοι βλέπουν όνειρα με εξωγήινους, διαστημόπλοια, πειρατές, ναζί και ζόμπι, εγώ βλέπω τα ίδια που σκέφτομαι. και τώρα με τη ζέστη οι ανάσες μου είναι πολύτιμες. Γι' αυτό αποφάσισα να ακολουθήσω την δεύτερη οδό. Να μην σκέφτομαι. Ποιός είπε ότι όταν σκέφτεσαι κάτι πολύ, καταφέρνεις κάτι; Ποιός είπε πως αν δίνεις τροφή στις αμφιβολίες σου κερδίζεις κάτι. Θα πάψω να σκέφτομαι λοιπόν, καθώς δεν έχω πια ελεύθερα συρτάρια στο κεφάλι. Κάθε βήμα αργά αργά και αν οι αμφιβολίες έρθουν να μουν πουν "στα λεγα εγώ" θα τους απαντήσω, "και που τα έλεγες τι κατάφερες;"  Έχω καταλάβει πως δεν είμαι και ο εξυπνότερος άνθρωπος στον κόσμο, οπότε μπορώ να απελευθερωθώ απ' το κόμπλεξ του αλάνθαστου και να συνεχίσω την πορεία μου, μέρα με τη μέρα και ώρα με την ώρα. Κάθε τι που έρχεται να μου προκαλέσει αμφιβολίες θα παίρνει νουμεράκι και θα κάθεται στην ουρά.

Μόλις μπήκε στο μπαρ ένας τύπος με έναν άσπρο παπαγάλο στον ώμο. Αυτός ο κόσμος συνεχίζει να με εκπλήσει.

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Thesis project - Concert hall park

As the day of the presentation draws near, July the second, here are some renders of the music park that me and Ilaria designed, for our thesis project. A park that is hanging from 4 tube like structures joined together by a rigid shadowing panel that corresponds with the suns path, to provide optimal shadow on the ground. The program of the park includes various sports activities, 2 stages and two auditoriums, the main hanging over the riverside right across Manhattan, and the secondary is elevated, hanging over the center of the park. Two main ramps give access to these stages and create the pathways for the circulation of the park. Secondary pathways provide runways for cyclists and runners. In the entrance a semicircle is developed as a market where freelance artists and designers can sell their products, as well as concert oriented markets of musical instruments, and other products. A large suspended bridge provides the connection between the two stages and serves as a dancing platform, also hosting the various venting structures (bars food points and toilets) giving clear view directions over Manhattan. Here are some renders of the project.











More news after the presentation, until then , good luck to all of us!

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Tree-housing with IAAC

The last week, 17-21 of May us, the students of IAAC (Institute of advanced architecture of Catalyna) designed and constructed a tree house in the area of Can Valldaura in a beautiful place, inside the forest northwest of Barcelona. The project was supervised organized and directed by the IAAC, and two of our tutors were there to assist us, as well as DR TREE and CANOPY MEG.  The project was done in four days and presented the last day, along with a BBQ at the estate of can Valldaura. The first day the students were organized in small groups of 4-5 to propose a design of a treehouse for 1-2 people, according to some given specifications of the workshop. Some of the most important restrictions were about the impact of this house to nature. Only dead trees were cut into pieces, and all the materials used were used for the structure arming and coverage of the project.





















The project was a simple but incredibly interesting experiment on tensegrity structures, which gave us a lot of real scale experience on how an idea can be actually build and which are the problems and constraints that occur during the scaling up, from a small scale model, to a large scale structure. The days we spend in the mountains was a perfect change of reality that relaxed all of us, even if hard labour was involved. For sure this project was a big success, and we all hope it stays up there, between the trees for many years to come.

Here is a link to the official BLOG of our school project

Sailing Stones - Κινούμενες Πέτρες

Οι κινούμενες ή πλεούμενες ή συρόμενες πέτρες είναι ένα γεωλογικό φαινόμενο όπου, μια πέτρα μετακινείται μεγάλες αποστάσεις σε επίπεδες κοιλάδες, χωρίς ανθρώπινη επέμβαση ή αυτή ενός ζώου. Αυτές οι φαινομενικές πέτρες παρατείρούνται στην -καλά μαντέψατε- κοιλάδα του θανάτου (Death Valley) όπου και οι μετακινήσεις είναι μεγαλύτερες. Καμία εξήγηση δεν έχει μπορέσει να δωθεί ακόμα και οι πέτρες είναι ύπο έρευνα.


Οι αγωνιστικές πέτρες, δεν έχουν μια συγκεκριμένη και κατεγεγραμένη συμπεριφορά. Άλλες ξεκινάνε δίπλα δίπλα, και μετά από κάποιο διάστημα η μια μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση, να γυρίσει πίσω, να σταματήσει ή ακόμα και να επιταγχύνει. Η ταχύτητα τους δεν μπορεί να μετρηθεί καθώς οι μετακινήσεις είναι τόσο αργές, που γίνονται σε διάστημα 2-3 ετών. Κανείς δεν έχει παρατηρήσει τις πέτρες να μετακινούνται. Οι περισσότερες πέτρες προέρχονται από Δολομίτη (ιζυματογενές βράχος σε μορφή κρυστάλλου) από ένα λόφο ύψους 260μ δίπλα στη κοιλάδα ενώ κάποια προέρχονται από πυριγενή πετρώματα (πετρώματα που προέρχονται από το μάγμα λάβας).


Σύμφωνα με τις έρευνες, οι πέτρες χρειάζονται μια κορεσμένη επιφάνεια με ένα ελαφρό στρώμα πυλού πάνω στην οποία να μετακινηθούν, πολύ ισχυρές ριπές ανέμου για το ξεκίνημα και έναν σταθερό άνεμο για να τις κρατάει σε κίνηση. Αναρωτιέμαι και εγώ, με όλες αυτές τις προυποθέσεις και εγώ θα μετακινούμουν χωρίς ανθρώπινη επέμβαση. Οι τρελοί επιστήμονες που περνάνε χρόνια της ζωής τους να μελετάνε τις 12 αυτές θαυματουργές πέτρες. Στην προσπάθειά τους να έχουν μια υπαρκτή κοινωνική ζωή τις έχουν ονομάσει με την Marry Ann να έχει το καλύτερο ξεκίνημα ενώ η Nancy ως πιο ελαφρια και αεροδυναμική να κερδίσει σε συνεχόμενη μετακίνηση 202μ/χειμώνα. Η Κάρεν δεν μπόρεσε να μετακινηθεί γιατί είχε φάει πολύ αυτούς τους χειμώνες και πήρε μερικά κιλάκια (συνολικό βάρος 320 κιλά) και τώρα προσπαθούν να την κάνουν να αδυνατήσει.


Είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ανεξήγητα γεωλογικά φαινόμενα, που θίγει τον εγωισμό της πανίσχυρης επιστημονικής κοινότητας. Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στην βίβλιο,  στο κοράνι ή στην Ουίκι