Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου...

...θα πέσει να σε πλακώσει. Έτσι λένε, οπότε και εγώ μπαίνω στη διαδικασία να σας προτείνω ένα προσωπικό μου δημιούργημα για να το αποκτήσετε ή χαρίσετε στις γιορτές. Το "1.000.000 στιγμές" το, πρώτο μου μυθιστόρημα κυκλοφορεί εδώ και μια βδομάδα περίπου στα βιβλιοπωλεία από τις Βορειοδυτικές εκδόσεις. Για τις εκδόσεις είχα γράψει και ένα αφιέρωμα πριν περίπου ένα μήνα το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ, σας το προτείνω για να ενημερωθείτε γι' αυτόν τον έξοχο εκδοτικό οίκο που ξεκινάει, με έδρα τα Γιάννενα, για να φέρει ένα νέο αέρα στα λογοτεχνικά δρώμενα της χώρας.

Το βιβλίο μου, είναι 276 σελίδες και μέσα εκεί βρίσκονται πολλές στιγμές, στιγμές από τη ζωή έξι φίλων, του Πέτρου, του Ανέστη που αργότερα μετονομάστηκε Αλέξανδρος, του Τόλη ή Τρολ και των 3Φ δηλαδή της Φαίης, της Φένιας και της Φανής. Αυτοί οι έξι φίλοι, ζουν ένα χρόνο στο πανεπιστήμιο, συναντούν πολλούς ενδιαφέροντες χαρακτήρες, χαμογελούν, ονειρεύονται, παλεύουν με τις υποχρεώσεις, τις σχέσεις, την λεπτή γραμμή του έρωτα και του μίσους, οδηγούν και οδηγούνται σε αναλύσεις, σε σκέψεις σε εμπειρίες, που συνοψίζουν ένα μικρό αλλά καθοριστικό κομμάτι της ζωής τους, τα φοιτητικά χρόνια. Μέσα σε αυτό το βιβλίο, ευελπιστώ, θα βρείτε ένα μικρό κομμάτι απ' τον εαυτό σας, θα συμπάσχετε με τους χαρακτήρες, θα αναλογιστείτε αυτά που σκέφτονται και πράττουν και θα βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα πάνω στα θέματα που αφορούν τη δική τους ζωή και κατ' επέκταση τη ζωή όλων μας.

Είναι ένα ευχάριστο μυθιστόρημα το οποίο όπως ένας φίλος είπε " Δεν είναι για να διαβαστεί πολλές φορές, μα για να σε συντροφέψει για πολύ καιρό κάθε στιγμή που έχεις την ανάγκη να ανατρέξεις σε αυτό."

Που μπορείτε να το προμηθευτείτε.

Μπορείτε να το αγοράσετε από τα βιβλιοπωλεία Πρωτοπορία σε Αθήνα, Πάτρα και Θεσσαλονίκη.

Μπορείτε να το αγοράσετε στα Γιάννενα στα βιβλιοπωλεία Ελευθερουδάκης.

Μπορείτε να το αγοράσετε στη Λάρισα, Καρδίτσα και Βόλο στα βιβλιοπωλεία Παιδεία

Σε όποια άλλη περίπτωση μπορείτε να το παραγγείλετε από το ίντερνετ μέσω του website της πρωτοπορίας που βρίσκεται εδώ.

Μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από το website του εκδοτικού οίκου σε μορφή PDF & EPUB ή να το διαβάσετε  online. Σας προτρέπω να ακολουθήσετε αυτό το δρόμο, αν δεν είστε σίγουροι αν θα πάτε στο βιβλιοπωλείο. Προτιμώ να διαβαστεί το βιβλίο πιο πολύ απ' το να αγοραστεί. Παρ' όλα αυτά, αν το κατεβάσετε, το διαβάσετε και σας αρέσει, θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν το προτείνατε ή το κάνατε δώρο σε κάποιο φίλο/φίλη και το αγοράζατε από ένα βιβλιοπωλείο, ώστε να φανεί και η εκτίμηση του κοινού στα σαρκοβόρα κοράκια της λογοτεχνικής διανομής.

Ανέφερα στην αρχή πως το βιβλίο είναι προσωπικό μου δημιούργημα. Όμως επειδή κανένα δημιούργημα δεν είναι εντελώς προσωπικό και επειδή εκτός από το σπίτι σου είναι καλό να παινεύεις και τους μάστορες, θα ήθελα να δείξω την αμέριστη ευγνωμοσύνη μου στον Γιάννη Πλιώτα για την βοήθεια και εμπιστοσύνη που έδειξε σε μένα και στο βιβλίο καθώς και τις Εμμανουέλα Καραγιαννάκη και Ελένη Λαμπροπούλου για τις πανέμορφες δουλειές του εξωφύλλου και οπισθόφυλλου.

Αυτά προς το παρόν, να σας ευχηθώ καλές γιορτές και με μέτρο η γαλοπούλα και τα μελομακάρονα!

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

MASDAR, η πρώτη πόλη-ουτοπία με 0% εκπομπές CO2 είναι πραγματικότητα

Ο άνθρωπος πάντα ήθελε να γνωρίζει τι θα επακολουθούσε στο μέλλον του. Ανύμπορος να μάθει εξ’ αρχής, κατέφυγε στη λύση του οραματισμού. Στο χώρο της αρχιτεκτονικής οι "οραματιστές" σχεδιάζουν τα κτήρια και τις πόλεις του μέλλοντος. Από τη δεκαετία του 60 με το Ιταλικό superstudio και τους Βρετανούς Archigram έχουμε τις πρώτες εντυπωσιακές φουτουριστικές εικόνες από πόλεις που εκτείνονται απ' την μια πλευρά της γης ως την άλλη, πόλεις που μέσα από μια ποιητική ματιά εκφράζουν το πνεύμα της παγκοσμιοποίησης που μας έχει φτάσει εβδομήντα χρόνια μετά.


Η ίδια νοοτροπία εκφράζεται σε σχέδια και συνθέσεις που το κύριο θέμα είναι η "οικολογική ουτοπία". Πόλεις κάτω ή στην επιφάνεια του νερού, πόλεις σε τεράστιους πύργους ή νησιά ή μέσα σε προστατευτικές γυάλινες φούσκες είναι μερικές από τις εικόνες που θα συναντήσει κάποιος αν κάνει μια έρευνα στο ίντερνετ για τις νέες αρχιτεκτονικές ουτοπίες. Προσωπικά αν και ως οπαδός του φανταστικού, πάντα με συνέπαιρναν αυτές οι λύσεις, ποτέ δεν τις θεώρησα ιδιαιτέρως ωφέλιμες καθώς η αφέλεια της ύπαρξής τους, τους δίνει και την δυνατότητα να είναι ασαφείς, σε βαθμό που δεν προκαλεί τον προβληματισμό, μα μονάχα την φαντασία ως προς την μορφή και τη φωτογραφία.


Όμως υπάρχει μια πρόταση η οποία προσπάθησε να κρατήσει μια επαφή με το πραγματικό και τα κατάφερε. Η MASDAR (καμία απολύτως σχέση με το NASCAR race) είναι μια νέα πόλη που πρόκειται να χτιστεί απ' το μηδέν δίπλα απ' το διεθνές αεροδρόμιο του Αμπου Ντάμπι στα Η.Α.Ε. Σχεδιάζεται από τον Βρετανικό αρχιτεκτονικό γραφείο του Foster and Partners. Η πόλη θα έχει την δυνατότητα να στεγάσει 40.000 μόνιμους κάτοικους και άλλους 50.000 μετακινούμενους. Ο σχεδιασμός της πόλης έχει στηριχτεί σε αρχαίες πρακτικές που πολλές φυλές χρησιμοποιούσαν για να χτίζουν τους οικισμούς και τις πόλεις τους (ανάμεσά τους και η κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική). Έτσι για παράδειγμα, όλα τα κτήρια είναι σχεδιασμένα το ένα πολύ κοντά στο άλλο, δημιουργώντας μακρόστενους δρόμους οι οποίοι λειτουργούν ως αεραγωγοί και προσφέρουν καλή κυκλοφορία του αέρα και έτσι μείωση της θερμοκρασίας.


Πέρα από αυτό, έχουν σχεδιαστεί και μερικοί «Αιολικοί πύργοι» που δεν είναι τίποτα άλλο από κατακόρυφοι αγωγοί με ψεκαστήρες νερού, οι οποίοι βρέχουν τον αέρα, χαμηλώνοντας έτσι τη θερμοκρασία και αυξάνοντας το βάρος του. Με αυτό τον τρόπο η θερμοκρασία στο επίπεδο δρόμου διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα.

Παρακολουθώντας την ομιλία του Chris Wan, ενός από τους παλιότερους αρχιτέκτονες που δουλεύουν στο σχεδιασμό της MASDAR, άκουσα την εξής πρόταση που με έκανε για ακόμη μια φορά να συνειδητοποιήσω το βάρος των βάσεων στην αρχιτεκτονική.
«Ο σωστός σχεδιασμός της πόλης και των κτηρίων, ο προσανατολισμός και οι βασικοί άξονες, είναι που έχουν το 80% του βιοκλιματικού αντίκτυπου, όταν μιλάμε για μια πόλη με στόχο την ελαχιστοποίηση των εκπομπών του διοξιδείου του άνθρακα. Όλα τα υπόλοιπα, φωτοβολταικά, ανεμογεννήτριες κτλ.) αποτελούν μόνο την κορυφή της πυραμίδας, μιας πυραμίδας που αν δεν στηθεί σωστά, δεν μπορεί να στηριχθεί στη τεχνολογία για να πετύχει το σκοπό της.»



Η μετακίνηση των ανθρώπων στη πόλη θα γίνεται με οχήματα αυτόματης οδήγησης, που θα οδηγούν σε υπόγειους δρόμους-τούνελ, χωρίς οδηγό. Κάθε ένα από αυτά τα μίνι λεωφορεία θα βρίσκει το δρόμο του σαν τον γαίδαρο που ακολουθεί το καρότο, ακολουθώντας μια σειρά από μαγνήτες που υπάρχουν ανά μερικά μέτρα «φυτεμένοι» στο έδαφος. Το φανταστικό είναι πως τα οχήματα αυτά δεν ανήκουν στο «θα», αλλά υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη πόλη MASDAR εκεί (όπως και δύο από τα πρωτότυπα αδερφάκια τους στο αεροδρόμιο του Heathrow στο Λονδίνο) και είναι έτοιμα να σας πάνε βόλτες.


Αυτή τη στιγμή απ' τη πόλη είναι χτισμένο το κομμάτι της πανεπιστιμιακής κοινότητας, το Masdar Institute of Science and Technology με τα κτήρια των γραφείων, των αιθουσών και της εστίας που λειτουργούν κανονικά με τους φοιτητές να δουλεύουν, εκτός των άλλων, πάνω στην ανάπτυξη των εφαρμογών και των τεχνολογιών που θα στελεχώσουν την ίδια την πόλη. Η οροφή του πανεπιστημιακού campus είναι γεμάτη με φωτοβολταικά πανέλα που προσφέρουν περισσότερη ενέργεια απ’ ότι αυτή τη στιγμή χρειάζεται η ίδια η πόλη. Μέχρι το 2013 θα έχει ολοκληρωθεί και το εντυπωσιακό κομμάτι του κέντρου με τους πυλώνες και την φωτοβολταική οροφή ενώ όλο το πρώτο κομμάτι της πόλης (PHASE 1) θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2015. Ολόκληρη η πόλη θα είναι έτοιμη το 2020 με 2025 και απ’ ότι φαίνεται οι ημερομηνίες θα ισχύσουν, καθώς οι επενδύσεις που γίνονται είναι τεράστιες. Είναι τυχαίο λέτε που υπάρχονυ τόσοι πρόθυμοι να βοηθήσουν αυτή τη βιοκλιματική πόλη να έρθει στη ζωή, εκεί τόσο κοντά στα κοιτάσματα πετρελαίου; Όπως και να έχει η MASDAR επιχορηγείται –τουλάχιστον από- το World wide fund for Nature (WWF) και το γκρουπ αειφόρου ανάπτυξης bioregional αν και τα βασικότερα κεφάλαια έρχονται από άλλες, πιο ανώνυμες πηγές.


Πέρα από τις φωτοβολταϊκές και αιολικές φάρμες, η MASDAR πρόκειται να φιλοξενήσει και το μεγαλύτερο εργοστάσιο υδρογόνου στο κόσμο, ενώ υπάρχουν μελέτες για να χρησιμοποιηθεί και η γεωθερμική ενέργεια της περιοχής. Βέβαια όπως τόνισε και ο Chris Wan, για να είναι μια πόλη βιοκλιματική, όση «καθαρή» ενέργεια και να προσφέρει, αν οι κάτοικοί της δεν έχουν σκοπό να βοηθήσουν, δεν πρόκειται ποτέ να τα καταφέρει. Μπορεί οι βρύσες της MASDAR να έχουν αισθητά μικρότερη ροή νερού από τις συμβατικές αλλά αν ο άνθρωπος για να πλύνει τα πιάτα ή τα δόντια του ή για κάνει ντους, αφήνει το νερό ανοιχτό, πόσο μπορεί να βοηθήσει μια βρύση; Αυτή τη στιγμή, ο αιολικός πυλώνας που βρίσκεται στη μέση της πανεπιστημιακής εστίας, είναι γεμάτος με φώτα LED σε μια χρωματική κλίμακα, τα οποία κάθε βράδυ απεικονίζουν το αντίκτυπο της κατανάλωσης του ηλεκτρικού και του νερού από τα δωμάτια της εστίας. Υπάρχει κάποιο όριο κάθε μήνα που πρέπει να διατηρείται και μάλιστα, μέσω μεμονωμένων αισθητήρων σε κάθε δωμάτιο, υπάρχει και ένα σύστημα βράβευσης του δωματίου με την χαμηλότερη κατανάλωση. Μια απίστευτα έξυπνη κίνηση προτροπής των ανθρώπων να ζουν καταναλώνοντας λιγότερα. Τώρα θα μου πείτε «Μα κύριε Καρπούζη είμαστε μεγάλοι και ώριμοι άνθρωποι και δεν χρειαζόμαστε τέτοια παιδιάστικα κόλπα για να κάνουμε το σωστό.» Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω.
Είναι πραγματικά μια θαυμαστή προσπάθεια, και ελπίζω αυτό το πρώτο παράδειγμα μιας πλήρους οικολογικής πόλης να έχει τα αποτελέσματα που όλοι ελπίζουν να έχει. Μια ερώτηση όμως που αρνείται να μου ξεκολλήσει απ’ το κεφάλι και που δεν είχα δυστυχώς την ευκαιρία να την κάνω στον κύριο Wan, είναι γιατί να διαλέξεις να χτίσεις μια βιοκλιματική πόλη στη μέση μιας ερήμου; Δεν είναι από μόνη της αυτή η κίνηση, άντι-βιοκλιματική;




Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Rapid prototyping using MAKER BOT 3D printing technologies

This is an update on my project of "Open thesis Fabrication" that i am doing in IAAC from September until December 2010. I am currently trying to 3D print my prototype using the Maker Bot, one of the two most home-friendly 3d printers available for the public.

Αυτή είναι μια ενημέρωση για το έργο μου, που γίνεται στο πλαίσιο του "Open thesis Fabrication" που παρακολουθώ μετά το μάστερ μου στο IAAC, από τον Σεπτέμβρη μέχρι τον Δεκέμβρη του 2010. Προσπαθώ να εκτυπώσω τρισδιάστατα το πρωτότυπό μου χρησιμοποιώντας το Maker Bot, ένα από το πιο φτηνά και ευπρόσιτα 3D printers για το κοινό.







The video is a bit long, since it has the whole process, i suggest skipping by two minutes :)

Το βίντεο είναι λίγο μεγάλο καθώς έχει όλη τη διαδικασία, προτείνω να το προχωράτε ανά δύο λεπτά!

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

DubFX - A post-hippie street musician, or the new Jazz meshiah?



Ο λόγος για τον DubFX έναν Αυστραλό μουσικό που είχα την τύχη να ακούσω όταν μια φίλη μου (Thnx Κατερίνα :) ) μου έβαλε πριν κανά χρόνο, να δω ένα video του στο youtube. Το εν λόγω βίντεο ήταν το τραγούδι made από τον εν λόγω καλλιτέχνη, ο οποίος δεν είναι και το πιο συμβατικό μοντέλο μουσικού, εν έτη 2010. Ο Benjamin Stanford κατάγεται από την St. Kilda ένα εσωτερικό προάστιο της Μελβούρνης, στην Αυστραλία, μα δεν έμεινε εκεί. Άρχισε να ταξιδεύει στον κόσμο, σαν σύγχρονος χίπης με δυο βαλίτσες στο χέρι. Η μια είχε τα ρούχα του και η άλλη ήταν η μαγική βαλίτσα.  (ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Μάλλον με μια βαλίτσα πρέπει να ταξίδευε καθώς σε όλα τα βίντεο του είναι με το ίδιο στρατιωτικό παντελόνι και είτε το κόκκινο μπουζάκι ή ένα καφέ με τον little Mr. Noisy)  Η μουσική του είναι στην ουσία live loops από ήχους και beats που αναπαράγει με το στόμα του, μέσω ενός μικροφώνου, εμπλουτισμένοι από τα μαγικά effects μιας κονσόλας ποδιού. Κάτι σαν να πάρεις έναν beatboxer και να τον περάσεις μέσα από τα petals της ηλεκτρικής κιθάρας ενός κιθαρίστα. Και λίγο bob Marley στο τέλος για φινίρισμα.

Ο DubFX λοιπόν, σαν νέος Χιπυς ταξιδεύει στο κόσμο και δίνει παραστάσεις στο δρόμο όπου γρήγορα εξηγεί πως φτιάχνει ένα τραγούδι, ενώ ταυτόχρονα το φτιάξει και έπειτα το τραγουδάει. Ήταν one man band για καιρό, ώσπου ένα κρύο βράδυ στο Manchester γνώρισε την Flower Fairy a.k.a Shoshana Sadia μια Βρεττανή (!) και της πρότεινε να ταξιδεύουνε μαζί και αυτή να πουλάει τα cd του. Απ' ότι φαίνεται ήταν πολύ καλή σε αυτό, όπως και σε άλλα πράγματα καθότι αρραβωνιαστήκαν και τώρα είναι μαζί ως ζευγάρι, αλλά και ως μουσικό ντουέτο. Στους κύκλους συνεργασίας προστέθηκαν  και οι: Mr. Woodnote,  CAde, Kila mega giga tera και Sirius.


Από το 2005 που θεωρείται ενεργός μουσικός του δρόμου, έχει βγάλει ήδη ένα ηχογραφημένο άλμπουμ με τίτλο Everythinks a ripple ενώ το 2007 κυκλοφόρησε και ένα δίσκο με ηχογραφημένα τραγούδια live από το δρόμο. Φέτος έβγαλε και έναν τρίτο δίσκο με συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες, που τον ονόμασε "A Crossworlds" .


Το εν-λόγω άλμπουμ μπορείτε να το ακούσετε δωρεάν από το site του καλλιτέχνη όπως και ένα άλμπουμ που κυκλοφόρησε η μνηστή, flower power, εεεε συγνώμη flower fairy με τίτλο "Nursery grime".  Ο DubFX είναι ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης που η δουλειά του είναι δύσκολο να αναγνωριστεί απ' το ευρύ κοινό καθώς είναι ανορθόδοξη και ίσως υπερβολικά χίπικη για τις τάσεις της κοινωνίας, όμως όσο περισσότερο τον ακούω, τόσο αρχίζω και συνειδητοποιώ πως πέρα από περιπλανώμενος χίπις μπορεί να χαρακτηριστεί ο συνεχιστής της Τζαζ του 21ου αιώνα. Τώρα οι φίλοι της Τζαζ θα σηκωθούν και θα με φάνε, δεν προσπαθώ να κάνω συσχετισμούς ή να συγκρίνω τα ταλέντα ανθρώπων. Για μένα η Τζαζ ήταν η μίξη αυτή, η αδιαφορία για τους κανόνες και τα μέτρα ή μουσική που βγαίνει από την ψυχή, ωμή και δύστροπα πολύπλοκη όπως η ανθρώπινη ύπαρξη. Η μουσική του dubFX είναι μια μελωδία που δεν υπάρχει μα φτιάχνεται με τα μουσικά όργνανα του 21ου αιώνα, τους μίκτες και τα εφε και βγαίνει το ίδιο αληθινή και ωμή απ' την ψυχή του, σαν μια κραυγή, ένας ρυθμός χωρίς μέτρο, ελεύθερος χωρίς περιορισμούς χωρίς κανόνες.

Τον θεωρώ έναν σπουδαίο καλλιτέχνη και ακόμα πιο σπουδαίο θεωρώ το ότι, ό,τι δημιουργεί το δημιουργεί μόνος του, απ' το τίποτα. Άντι για μπάσο έχει το στόμα του, ένα μικρόφωνο και ένα loop editor. Άντι για κρουστά έχει το στόμα του, ένα μικρόφωνο και έναν loop editor. Αντί για μελωδίες, κιθάρες και δεύτερες φωνές έχει το στόμα του, ένα μικρόφωνο και έναν loop editor και εκεί έγκειται η δύναμή του.

Προσωπικό μου αγαπημένο τραγούδι είναι το flow που το έχει ηχογραφήσει σε συνεργασία με το απίστευτο σαξόφωνο του Mr. Woodnote.


Η σελίδα του στο facebook μετράει ως τώρα 210.518 φανς ενώ κάνει εδώ και καιρό περιοδείες σε όλο το κόσμο με την πιο πρόσφατη να είναι στις 10 Δεκεμβρίου στη Σρι Λάνκα.


Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Barcelona, between the sea and the rain

Μερικές φωτογραφίες που έβγαλα σήμερα, σε μια βόλτα στην παραλία, όταν κόπασε η βροχή. Ήταν μια υπέροχη στιγμή. Όπως ακριβώς όταν η Μπάρτσα έβαζε στο 90 το 5ο γκολ στη Ρεάλ. : )









Αυτά και μια καληνύχτα, απ' την όμορφη Βαρκελώνη.

Όποιος θέλει κάποια από τις φωτογραφίες στο κανονικό της μέγεθος -καθώς ήταν πολύ μεγάλες για να τις ανεβάσω- ας μου γράψει πια θέλει και του την στέλνω !