Sintel, the Durian Open Movie Project

 Ο Κύριος Καρπούζης πιστεύει πως αξίζει να την δείτε, μα ακόμη περισσότερο αξίζει να δείτε την προσπάθεια πίσω απ' την ταινία.

Αυτός είναι ο τίτλος του project που ολοκλήρωσε την ταινία μικρού μήκους με όνομα "Sintel", η οποία έκανε πρεμιέρα στις 27 Σεπτεμβρίου 2010 στο Netherlands film festival, στην Ουτρέχτη. Το Durian Open Movie Project δημιουργήθηκε από το Blender Foundation με σκοπό να προωθήσει την δημιουργία ταινιών "ανοιχτού κώδικα" χρησιμοποιώντας το "ανοιχτού κώδικα" πρόγραμμα 3D creation suite Blender. Για όσους δεν γνωρίζουν, προγράμματα ανοιχτού κώδικα είναι αυτά στα οποία ο κώδικας που χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργηθεί το πρόγραμμα δίνεται δωρεάν, όπως και το πρόγραμμα το ίδιο για χρήση καθώς και περαιτέρω επεξεργασία/βελτίωση. Η ταινία αυτή είχε ως αρχικό σκοπό να έχει ολοκληρωθεί σε 7 μήνες με 6 δημιουργούς και 2 παραγωγούς. Με άγνωστο το μπάτζετ της ταινίας, το αποτέλεσμα ήταν εξίσου άγνωστο. Η παραγωγή ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2009 μα τον Νοέμβριο το Netherlands Film Fund τους χορήγησε ένα σημαντικό ποσό καθώς και μια παράταση 3 μηνών για την ολοκλήρωση.
Τα βασικά μέλη της ομάδας ήταν ο Ton Roosendaal (παραγωγός), Colin Levy (σκηνοθέτης),David Revoy (concept art), Martin Lodewijk (ιστορία) and Jan Morgenstern (μουσικός συνθέτης). Αργότερα η συγγραφέας Esther Wouda προσεγγιστικέ για να λειτουργήσει ως σύμβουλος μα κατέληξε να αναλάβει όλη την ευθύνη του σεναρίου.

Η αρχική πρόθεση ήταν η ταινία να διαρκέσει 6-8 λεπτά. Κατά την διάρκεια της παραγωγής όμως και για λόγους καλύτερης προσέγγισης του σεναρίου, συνοχής και ανάπτυξης χαρακτήρων η ταινία άρχισε να μεγαλώσει σε διάρκεια ώσπου έφτασε τα 9 λεπτά τον Νοέμβρη 2009 και 12 λεπτά τον Μάη 2010. Σε αυτό έπαιξε και καθοριστικό ρόλο το δεύτερο και πολυαναμενόμενο πακέτο χορηγίας από το Amsterdam Cinegrid απ' το οποίο ο Colin Levy κατάφερε να αυξήσει την ομάδα του (απ' τον Μάρτιο και μετά) με πέντε νέες θέσεις και έναν ακόμη παραγωγό τον Μάιο.
Η ταινία ολοκληρώθηκε από μια ομάδα δεκατεσσάρων ατόμων και έκανε την πρώτη της προβολή στις 18 Ιουλίου στο cinema Studio K στο Amsterdam.
Το υπόλοιπο του καλοκαιριού μια μικρή ομάδα τριών ατόμων ανέλαβε τις τελικές διορθώσεις όσο οι υπόλοιποι έπιναν τεκίλες και γιόρταζαν (έτσι δεν γίνεται πάντα;) καθώς και το εντυπωσιακό δίλεπτο των τίτλων τέλους!

Το Sintel έκανε πρεμιέρα στις 27 Σεπτεμβρίου με τελικό μπάτζετ να αγγίζει τα 350.000 ευρό και διάρκεια 14:58 λεπτά.

Η ταινία καθώς και όλη η δουλειά που έκανε η ομάδα τους τελευταίους δεκαοχτώ μήνες θα δοθεί δωρεάν υπό την άδεια της Creative Commons Attribution license, για διανομή, επανάχρηση, και κάθε είδους αλλαγή. Το 4πλο ΝΤΙ ΒΙ ΝΤΙ σετ, θα έχει ότι μπορεί να θέλει κανείς για να αναδημιουργήσει και να προβάλει κάθε σκηνή της ταινίας (εκτός απ' τους υπολογιστές που θα χρειαστεί για να κάνει render το κάθε ένα από τα δεκατέσσερα λεπτά της ταινίας)_

Σαν αποτέλεσμα, η ίδια η ταινία δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, είναι μια γλυκιά ιστορία μιας δυναμικής κοπέλας, σε κάποιο μέλλον κάποιου φανταστικού κόσμου, όπου σώζει έναν μικρο, τραυματισμένο δράκο και τον περιθάλπει ώσπου ένας τεράστιος  και τσαντισμένος δράκος τον αρπάζει γιατί κάτι του βρομούσε και μετά η μικρή τσαμπουκαλεύεται, παίρνει δρόμους και βουνά, διασχίζει λίμνες, ερήμους και χιονοθύελλες με απώτερο σκοπό να σπάσει στο ξύλο τον μεγάλο δράκο και να σώσει τον μικρό της "scales" που τόσο έχει αγαπήσει (όπως και όλοι μας παρ' όλο που τον βλέπουμε για μόλις δύο λεπτά σε ένα φλαςμπακ.)

Όπως και να το κάνεις έχει 1214% άνοδο σε δημοτικότητα αυτή τη βδομάδα (γιατί;)

Κ.Κ

H Nike, ένα μήλο και η επιστροφή στο μέλλον

Ποιός θα φανταζόταν πως η Nike θα έκανε μια τέτοια ανίερη συμμαχία με την apple και θα άλλαζαν τον τρόπο με τον οποίο περπατάμε. Ναι συμφωνώ τα έκανα λίγο πιο μελοδραματικό απ' ότι στην πραγματικότητα είναι. Η αλήθεια είναι πως η εν λόγω πρώτη εταιρία με το νέο της πρόγραμμα Nike + εισήγαγε μια εναλλακτική οπτική στα παπούτσια και η συνεργασία της με την Αpple είναι μονάχα ένας καρπός. Τώρα πλέον όλα τα παπούτσια της Nike βγαίνουν σε ειδική έκδοση με μια θέση μέσα στην οποία τοποθετείται -αφού αγοραστεί ξεχωριστά- ο ασύρματος αισθητήρας του προγράμματος ipod sport kit. Έτσι όταν τρέχετε μπορείτε να έχετε ένα σωρό πληροφορίες στην οθόνη του ipod, ipad, itouch, iphone σας, πάνω στην ώρα και τρόπο τον οποίο κινείστε, τη διαδρομή που σας έχει απομείνει, το ρυθμό της καρδιάς σας καθώς και μια πλήρως συμβατή λίστα μουσικής που να συμβαδίζει με τον ρυθμό που κινείστε. Συναρπαστικό;

Όχι και τόσο. Ίσως για κάποιους λίγους μανιακούς του τρεξίματος, μα ποιός αλήθεια θα θέλει να μπαινει στο δίκτυο της Nike για να κοιτάει τα στατιστικά του τρεξίματός του; Η Nike υποστηρίζει πως θα καλωδιώσει διάσημους παίχτες ποδοσφαίρου για να μπορούμε να βλέπουμε πως είναι να είσαι το ζωτικό όργανο ενός σταρ. Εγώ πάντως θα ήθελα να είχα δει τις συγκεντρώσεις αίματος στον εγκέφαλο του Ζιντάν πριν την θρυλική κεφαλιά στον Ματεράτσι το 2006. Όχι τίποτα άλλο, για να ξέρω πόσο "σοβαρή" ήταν εκείνη η "σοβαρή κουβέντα" που του είπε, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Γάλλου με την καράφλα. Πάντως είναι ένας συναρπαστικός τομέας, που σίγουρα στο μέλλον θα σηκώσει πολλές νέες εφαρμογές. Όπως ας πούμε τη σύνδεση του παπουτσιού με τα google maps, όπου έπειτα θα μπορεί να σε οδηγεί μόνο του με δονήσεις στον προορισμό σου -κάτι σαν ένα φορετό GPS. Οι δύο μεγάλοι επιχειρηματικοί κολλοσοί πάντως έχουν ξοδέψει εκατομμύρια δολλάρια για να προωθήσουν αυτό το νέο προιόν που φέρνει τα προιόντα τους σε μια αμοιβαία εικόνα σε μια απ' τις μεγαλύτερες κοινές στρατηγικές μάρκετινγκ που έχουν σημειωθεί στην ιστορία μα το αποτέλεσμα δεν ανταπεξέρχεται των προσδοκιών που αφήνουν τα διαφημιστικά σποτάκια με τις ημίγυμνες καλονές να στάζουν ψηφιακό ιδρώτα και η βαθιά εμβριθής φωνή να σου λέει χιλιοειπωμένες ατάκες όπως "η ζωή είναι ένας δρόμος" το μόνο αποτέλεσμα που είχε ήταν να με κάνει να ξαναδώ την αγαπημένη ταινία του Παντελή Βούλγαρη.

Μια εταιρεία η phatRat (όχι δεν είναι αστείο και όχι δεν πιστεύω η εν λογω εταιρεία κάνει πειράματα σε ποντικούς) έχει ήδη καταθέσει αγωγή ενάντια της Apple καθώς η ίδια υποστηρίζει πως έχει τα δικαιώματα για μια τέτοια πατέντα εδώ και χρόνια. Μια ιστορία που ποτέ δεν ακούστηκε και που μάλλον ποτέ δεν θα ακουστεί καθώς η Apple δεν μοιάζει να έχει σκοπό να σταματήσει. Καθώς τώρα η Nike σχεδιάζει την εφαρμογή του εν λόγω σένσορα και σε άλλα είδη αθλητικού ρουχισμού. Που ξέρεις ίσως σε λίγα χρόνια να σου βγάζει ένα μήνυμα στο ipod σου, "Instant use of deodorant needed" ή "blisters detected on your 2nd and 4th toe."

Για τους λίγο πιο σκεπτικιστές, ένας διδακτορικός φοιτητής του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον επιβεβαίωσε μέσω της προσωπικής του έρευνας πως αυτές οι συσκευές είναι μίνι συσκευές εντοπισμού και βέβαια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό του ιδιοκτήτη τους. Παρ' όλα αυτά φαίνεται πως δεν αξίζει ακόμα το κόπο καθώς το κόστος για να στήσεις ένα τέτοιο σύστημα εντοπισμού μέσω του Nike sport kit και το γεγονός πως αν ο χρήστης δεν πάει εκεί που έχει δηλώσει πως πηγαίνει, αυτομάτως βγαίνει εκτός δικτύου, το καθιστούν ένα προς το παρόν δύσχρηστο εργαλείο παρακολούθησης.

H Nike στα κρυφά προχωράει πάντως σε ένα νέο project που μοιάζει να είναι το κρυφό παιδικό όνειρο κάποιου υψυλόβαθμου executive της, καθώς έχει να κάνει με αυτά τα θρυλικά παπούτσια που πρωτοεμφανίστηκαν το 1989 και τα φορούσε ο Μάρτυ ΜακΦλι.

Το νέο παπούτσι της Nike που θα κυκλοφορήσει το ερχόμενο καλοκαίρι, μάλλον πάει απλά να μιμηθεί την εμφάνιση του εν λόγω θρυλικού παπουτσιού που όλοι είχαμε ποθήσει μικροί και που βέβαια όλοι είχαμε ξεχάσει ως τώρα. Το παπούτσι θα είναι πιστό αντίγραφο του Nike air 2015 που είχε εμφανιστεί στη ταινία, μόνο που δεν θα είναι τόσο αυτοματοποιημένο όσο στη ταινία, που απλά ο Michael J. Fox τα φοράει και αυτά δένουν μόνα τους. Όχι τώρα θα απαιτείται και το πάτημα ενός κουμπιού. Σας χάλασε πολύ το στυλ αυτή η λεπτομέρεια; Βλέπετε ίσως μέχρι το 2015 που θεωρητικά αυτά τα παπουτσία κυκλοφορούν στη ταινία, να έχει και η Nike καταφέρει να τα κάνει εντελώς αυτοματοποιημένα. Ποιός ξέρει. Ίσως μετά να δούμε και εκείνα τα ιπτάμενα σκειτμποαρντς που τόσο ήθελα μικρός.

Πάντως όπως και στην περίπτωση της Apple υπάρχει ήδη κάποιος ο οποίος σε ερασιτεχνικό επίπεδο ασχολείται με το ίδιο θρυλικό παπούτσι. Δεν ξέρω, δεν είμαι αντιδραστικός, ούτε  βαμμένος αναρχικός σαν τον φίλο μου τον Μάγο, μα αν έβαζα τα λεφτά μου σε ένα απ' τα δύο projects θα προτιμούσα να υποστηρίξω την χαριτωμένη Blake Bevin που προσπαθεί, έχοντας ξεπεράσει το στάδιο της Nike, να ολοκληρώσει το όνειρο και φόρο τιμής στη θρυλική ταινία. Αν κάποιος πάντως θέλει να βοηθήσει την αξιαγάπητη και camera-shy Blake να μαζέψει το απαραίτητο ποσό των 25.000 δολλαρίων που χρειάζεται για να ολοκληρώσει την ερευνά της, (ή απλά να πάει ένα σάββατο στα Bloomingdales και να μην αφήσει τίποτα) μπορεί, αφού πρώτα δει την έκδοση 2.5 στην οποία έχει φτάσει τώρα και δουλεύει η Blake, να συνεισφέρει κι αυτός για την ολοκληρωσή του. Ήδη 252 άτομα έχουν συνεισφέρει. Έσυ;

Alessi - Designing innovative ways to live

Alessi is a household designer industry that was founded on 1921. Since the 80's Alessi design company brought a new era in the design of everyday stuff, such as toothbrushes graters kettles, that were designed with the notion of "high design products" particulary from a post-modern mode, from designers such as Philipe Starck, Alessandro Mendini, Richard Sapper and others. In 2004 they launched the Tea and Coffee Towers project where they invited famous architects such as Zaha Hadid, Toyo Ito, Greg Lynn, MVRDV, Jean Nouvel, UN studio, Massimiliano fuksas, and others.

The most famous products of Alessi, according to public demand and critics are the Kettle by Richard Sapper,  another Kettle with a bird shaped whistle by Michael Graves, Massimo Giacon's Mr Suicide and Philippe Starcks playful three legged Juicy Salif citrus squeezer.

In 2006 the company followed a new commerical line. They reclasified their products in three lines :

A di Alessi  -  products with lower prices

Alessi  -   The main collection

Officina Alessi -  The most experimental and limited edition pieces

This was the year that they opened their first New York flagship store, in SoHo. Now their flagship stores are around the world, in more than 10 different countries as well as a huge number of stores sailing their products in retail. The design of these products was what made this company special. they tried to see the objects that we all new and taken for granted, in another way. This constant questioning of what should be defined and what should be rediscovered is what led this company to the top. Here are some of the previously mentioned products, for your viewing pleasure : )

Richard Sapper's Kettle  :

Todays Cost apprx. 300 euro

Michael Grave's bird kettle :

Todays cost apprx. 100 euro

Massimo Giacon Mr Suicide :

Todays cost apprx. 25 euro

Philippe Starcks three legged squizer :

Todays value apprx. 50 euro

and one of the most nice and cheap ones, one of my personal favorites the toilet brush :

Todays cost apprx. 30 euro

Οι λύσεις για μια πετυχημένη ζωή

Έχει περάσει αρκετός καιρός που δεν έγραψα, με παρέσυραν και έμενα οι παραλίες. Επιστροφή λοιπόν στη πόλη του Gaudi, της Παέγιας και του Αλι όλι με νέες προσδοκίες για μια νέα χρονιά. Ή μήπως ίδιες προσδοκίες για μια ίδια χρονιά. Θα δείξει. Όπως και να έχει και επειδή ο Δεκέμβρης θα έρθει πιο γρήγορα απ' ότι περιμένω, αποφάσισα να ξεκινήσω να φτιάξω το πορτφόλιό μου. Δηλαδή τη συλλογή της αρχιτεκτονικής δουλειάς μου την οποία μπορώ έπειτα να στείλω σε αρχιτεκτονικά γραφεία ως υποψήφιος υπάλληλος. Καλά ως εδώ. Αποφάσισα λοιπόν να το κάνω λίγο πιο ξεχωριστό και να χρησιμοποιήσω το flash όχι της κάμερας αλλά της Adobe που φημολογείται πως είναι ένα εύχρηστο πρόγραμμα που στα χέρια του κατάλληλου ανθρώπου μπορεί να δημιουργήσει θαύματα. Μιας και δεν ήμουν ο κατάλληλος αυτός άνθρωπος αποφάσισα να γίνω και γι' αυτό ζήτησα τη συμβουλή ενός φίλου που ως Βέλγος σίγουρα θα ήξερε κάτι παραπάνω από μένα για το θέμα αυτό, όπως και για τις σοκολάτες βεβαίως βεβαίως. Μου είπε λοιπόν να κοιτάξω στο Youtube. Κοίταξα και εγώ, μα μιας και βαριόμουν να ψαχουλεύω ανάμεσα στα εκατομμύρια βίντεο που θα μπορούσαν να προκύψουν από μια τέτοια αναζήτηση, αποφάσισα πρώτα να ρισκάρω και να παίξω επιθετικά. Έγραψα λοιπόν στο Youtube ακριβώς αυτό που έψαχνα, δηλαδή "Ηow to make a portfolio for your work using flash" και μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου είχα την απάντηση μπροστά μου. Ένα πολύωρο -σπασμένο σε χιλιάδες κομμάτια- βίντεο απ' το www.lynda.com για το πως να φτιάξει κάποιος ακριβώς αυτό που ζητούσα. Θα μπορούσε ο τίτλος του εν λόγω βίντεο να έχει και το όνομά μου στο τέλος.

(Να κάνω μια παρένθεση λοιπόν και να δώσω το λινκ για αυτό το πολύ καλό βιντεάκι, σε περίπτωση που υπάρχει και κάποιος άλλος Μιχάλης εκεί έξω : http://www.lynda.com/home/displaycourse.aspx?lpk2=59956 )

Επ' ευκαιρίας λοιπόν αποφάσισα να παίξω ακόμη λίγο με την τύχη μου.  Ξεκίνησα απ' το : Πως να δένω τα κορδόνια μου και το πήγα όσο πιο πολύ μπορούσα....

Enjoy...

Πως να δένεις τα κορδόνια σου :

Πως να πλένεις τα δόντια σου :

Σύντομα διαπίστωσα πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξέρεις τίποτα, καθώς μπορείς να μάθεις όσα χρειάζεσαι για τη ζωή με μόνο μια απλή σύνδεση στο ίντερνετ.

Πως να ξύσεις το κεφάλι σου :

Πως να φιλήσεις :

Πως να βρεις κοπέλα στο γυμνάσιο :

Πως να αποκτήσεις τέλειους κοιλιακούς σε 3 λεπτά : 

Πως να βρεις την δουλειά που σου ταιριάζει :

Πως να δέσεις την γραββάτα που θα χρειαστείς για την δουλειά που σου ταιριάζει :

Πως να βρεις την γυναίκα τον ονείρων σου :

Πως να Πεθάνεις... :

-EDIT-

Μετά την πολύ σωστή παρέμβαση του γνωστού συγγραφέα και εκδότη Γιάννη Πλιώτα, έχουμε να προστέσουμε μερικά ακόμη απαραίτητα βίντεο τα οποία θα σας βοηθήσουν να μεταδώσετε τη γνώση ολοκληρώνοντας έτσι το κύκλο της -ψηφιακής- ζωής.

Πως να φτιάξετε ένα βίντεο :

Πως να φτιάξετε ένα "Πως να φτιάξετε ένα βίντεο" βίντεο :

και τέλος το Πως να φτιάξετε ένα "Πως να φτιάξετε ένα "Πως να φτιάξετε ένα βίντεο" βίντεο " βίντεο" :

Γιάννη είμαι σίγουρος ότι έψαξες και για το τέταρτο της σειράς αλλά δεν υπάρχει κάποιος καμμένος αρκετά που να το έχει βγάλει. Χμ....

Βροχή 31-07-2008

Απόψε τα αστέρια κρύφτηκαν

Φοβούνται τον αέρα

Ανήσυχη η μυρωδιά του φεγγαριού

Σαν ξημερώνει η μέρα

Τα όνειρα μου λύσανε

Τους κάβους και σαλπάρουν

Και με τραγούδια σιωπιλά,

Καρδούλα μου σε σιγοντάρουν

Στερνή μου νύχτα, τι φυλάς;

Τι ξημερώνει; «καλημέρα»

Τι προσπαθείς να ξεπεράσεις;

Για ποιόν απόψε ακούγονται τραγούδια στον αέρα;

Μήπως γι’ αυτήν που κρύβεται

Πίσω απ’ του έρωτα τη λέξη

Πες μου νύχτα, πως γίνεται,

Πως γίνεται να με προσέξει

Φοβάμαι απόψε νύχτα μου,

Την έχω ερωτευτεί

Με νοσταλγία τη ζητώ

Με μια ελπίδα κρυφή…

Για μένα και για σένα, τα όνειρα συνομιλούν

Τις ιστορίας μας το τέλος, να κάνουμε να αξίζει

Δύο κρυφές και φοβισμένες ευχές αρκούν

Να κάνουν τη δική μας ρόδα να γυρίζει.

Αμφιβολίες - Doubts

Όταν έχω αμφιβολίες,

Δύο είναι η λύσεις. Το να σκεφτώ και το να μην σκεφτώ. Ό,τι αμφιβολίες και να είναι αυτές. Για την δουλειά μου, για το μέλλον μου, για τις φιλίες μου, για τη πορεία μου, για τον έρωτα, για την σχέση μου, για τον Θεό και τα αστέρια, όλα τα ίδια είναι. Όταν έχω αμφιβολίες εγώ συνήθως σκέφτομαι. Σκέφτομαι αρχικά γιατί τις έχω. Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά λένε. Το θέμα είναι ότι μερικές φορές υπάρχει φωτιά χωρίς να υπάρχει ο καπνός. Εκεί είναι που έρχονται και οι αμφιβολίες. Σαν άνθρωπος έχω την τάση να αμφιβάλω την κάθε μου απόφαση, σε σημείο που έχει αρχίσει να καταντά αποπνικτικό. Έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο θα μου πείτε. Έλα όμως που δεν έχω. Ωριμάζοντας βρήκα το τρόπο να σκέφτομαι παράλληλα. Κακό πράγμα. Δεν έχω στιγμή ησυχίας. Ακόμη και στον ύπνο μου. Άλλοι βλέπουν όνειρα με εξωγήινους, διαστημόπλοια, πειρατές, ναζί και ζόμπι, εγώ βλέπω τα ίδια που σκέφτομαι. και τώρα με τη ζέστη οι ανάσες μου είναι πολύτιμες. Γι' αυτό αποφάσισα να ακολουθήσω την δεύτερη οδό. Να μην σκέφτομαι. Ποιός είπε ότι όταν σκέφτεσαι κάτι πολύ, καταφέρνεις κάτι; Ποιός είπε πως αν δίνεις τροφή στις αμφιβολίες σου κερδίζεις κάτι. Θα πάψω να σκέφτομαι λοιπόν, καθώς δεν έχω πια ελεύθερα συρτάρια στο κεφάλι. Κάθε βήμα αργά αργά και αν οι αμφιβολίες έρθουν να μουν πουν "στα λεγα εγώ" θα τους απαντήσω, "και που τα έλεγες τι κατάφερες;"  Έχω καταλάβει πως δεν είμαι και ο εξυπνότερος άνθρωπος στον κόσμο, οπότε μπορώ να απελευθερωθώ απ' το κόμπλεξ του αλάνθαστου και να συνεχίσω την πορεία μου, μέρα με τη μέρα και ώρα με την ώρα. Κάθε τι που έρχεται να μου προκαλέσει αμφιβολίες θα παίρνει νουμεράκι και θα κάθεται στην ουρά.

Μόλις μπήκε στο μπαρ ένας τύπος με έναν άσπρο παπαγάλο στον ώμο. Αυτός ο κόσμος συνεχίζει να με εκπλήσει.

Thesis project - Concert hall park

As the day of the presentation draws near, July the second, here are some renders of the music park that me and Ilaria designed, for our thesis project. A park that is hanging from 4 tube like structures joined together by a rigid shadowing panel that corresponds with the suns path, to provide optimal shadow on the ground. The program of the park includes various sports activities, 2 stages and two auditoriums, the main hanging over the riverside right across Manhattan, and the secondary is elevated, hanging over the center of the park. Two main ramps give access to these stages and create the pathways for the circulation of the park. Secondary pathways provide runways for cyclists and runners. In the entrance a semicircle is developed as a market where freelance artists and designers can sell their products, as well as concert oriented markets of musical instruments, and other products. A large suspended bridge provides the connection between the two stages and serves as a dancing platform, also hosting the various venting structures (bars food points and toilets) giving clear view directions over Manhattan. Here are some renders of the project.











More news after the presentation, until then , good luck to all of us!