Σάββατο 2 Απριλίου 2011

On ne voit bien qu'avec le cœur. L'essentiel est invisible pour les yeux.



"Δεν βλέπεις καθαρά παρά μόνον με την καρδιά. Το ουσιώδες είναι αόρατο για τα μάτια." Σας θυμίζει τίποτα αυτή η φράση; Σίγουρα την έχετε διαβάσει κάποια στιγμή στην ζωή σας, πιθανόν όταν είσασταν μικροί, μα ίσως και αργότερα. Βρίσκεται σε ένα από τα πιο αγαπημένα παιδικά βιβλία του κόσμου, τον "Μικρό Πρίγκιπα" του Γάλλου Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Σήμερα μιας και είναι η παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου σκέφτηκα να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα, στο καταπληκτικό αυτό βιβλίο που έχει κατακτήσει με την απλότητα, την αθωότητα και τον λυρισμό του, μικρούς και μεγάλους.

"Ο Μικρός Πρίγκιπας" εκδόθηκε πρώτη φορά το 1943 (εκδόσεις Reynal & Hitchcock) και αμέσως έγινε αγαπητό όχι μόνο στη χώρα του αλλά και σε ολόκληρο το κόσμο. Μεταφράστηκε σε πάνω από 190 γλώσσες (!) και έχει πουλήσει πάνω από ογδόντα εκατομμύρια αντίτυπα, κάνοντάς το ένα από τα πιο ευπώλητα βιβλία της ιστορίας (υπάρχουν πολλές ανεπίσημες μετρήσεις που αναφέρουν πωλήσεις της τάξεως των διακοσίων εκατομμυρίων). Για να ρίξουμε μια ματιά όμως στο πως ήρθε στη ζωή αυτή η καταπληκτική ιστορία:


Στις 30 Δεκεμβρίου το 1935 μετά από δεκαοχτώ ώρες στον αέρα, ο Εξυπερύ μαζί με τον πιλότο του Αντρέ Πρεβό, έπεσαν με ένα αεροπλάνο στην Λιβυκή έρημο Σαχάρα. Προσπαθούσαν να σπάσουν το ρεκόρ πτήσης από Παρίσι στη Σαιγκόν και να κερδίζουν εκατόν πενήντα χιλιάδες Φράγκα. Το αεροπλάνο τους ήταν ένα Caudron C-600 Simoun n° 7042. Αφού επέζησαν την πτώση, ήρθαν αντιμέτωποι με ταχεία αφυδάτωση. Είχαν μαζί τους μερικά σταφύλια, ένα πορτοκάλι και λίγο κρασί, με υγρά συνολικά για να τους αντέξουν μια μέρα. Οι χάρτες τους ήταν κακοσχεδιασμένοι, ελλείπείς και πρωτόγονοι. Έπρεπε σε λιγότερο από είκοσι-τέσσερις ώρες να βρουν νερό αλλιώς θα είχαν σοβαρό πρόβλημα. Δυστυχώς στο τέλος της πρώτης μέρας πεζοπορίας στην έρημο δεν κατάφεραν να βρουν τίποτα. Την δεύτερη μέρα οφθαλμαπάτες άρχισαν να τους αποπροσανατολίζουν. Σιγά σιγά οι οφθαλμαπάτες άρχισαν να ζωντανεύουν και όσο περπατούσαν τόσο έμοιαζαν πιο χαμένοι. Στο τέλος της τρίτης μέρας είχαν αφυδατωθεί τόσο που σταμάτησαν να ιδρώνουν. Δεν έμοιαζε να υπάρχει καμία σωτηρία για τους δύο άτυχους νέους. Κάπου τότε ο Εξυπερύ συνάντησε τυχαία μια αλεπού Φένεκ (αλεπού της ερήμου) που αποτέλεσε την έμπνευση για τον χαρακτήρα της αλεπούς στο βιβλίο. Την τέταρτη μέρα τους βρήκε τυχαία ένα Βεδουίνος και τους περιμάζεψε χορηγώντας τους μεγάλες ποσότητες Εχινάχιας και άλλων ορών ενός αυτοσχέδιου πακέτου ενυδάτωσης.


Ο Εξυπερύ φαίνεται πως έγραψε την ιστορία ως μια δηκτική αλληγορία για τα όσα έζησε ο ίδιος, με τον χαρακτήρα να ταυτίζεται με αυτόν σε μια παιδική ηλικία (που τον αποκαλούσαν "le Roi-Soleil" δηλαδή ο βασιλιάς του ήλιου, λόγω των ξανθών του σπαστών μαλλιών). Τα τελευταία λόγια του ετοιμοθάνατου αδερφού του Αντουάν, Φρανσουά "Μην ανησυχείς, είμαι καλά, δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι' αυτό, είναι το σώμα μου", φαίνεται να έχουν εμπνεύσει τον διάλογο όπου ο μικρός πρίγκηπας παρηγορεί τον ετοιμοθάνατο πιλότο πως το σώμα του είναι μόνο ένα κέλυφος.

Η τεχνική όπου φιλοσοφικά και κοινωνικά ερωτήματα και κριτικές παρουσιάζονται από εξωγήινους χαρακτήρες που έχουν έρθει στη Γη, έχει πρωτοχρησιμοποιηθεί από τον Γάλλο φιλόσοφο συγγραφέα και ευθυμογράφο, Βολταίρο απ' τον οποίο εικάζεται ότι ο Εξυπερύ είχε εμπνευστεί.


Την ελληνική μετάφραση έχει κάνει ο Στρατής Τσίρκας (το βιβλίο είναι ενενήντα-έξι σελίδες) μα συνολικά έχει μεταφραστεί σε πάνω από 190 γλώσσες, ένα πραγματικά απίστευτο νούμερο. Εγώ προσωπικά δεν ήξερα πως υπήρχαν τόσες γλώσσες στο κόσμο. Ενδεικτικά να αναφέρω πως έχει μεταφραστεί και στην γλώσσα Toba που είναι μια από τις γλώσσες των ιθαγενών της βόρειας Αργεντινής και ήταν το δεύτερο βιβλίο που μεταφράστηκε ποτέ στην ιστορία της γλώσσας αυτής, μετά την Καινή Διαθήκη. Πολλοί έχουν προσπαθήσει να εντοπίσουν τον αστεροειδή στον οποίο ζούσε ο μικρός Πρίγκηπας και κάποιοι έχουν ονοματίσει τους αστεροειδείς και τα μικρά φεγγάρια με το όνομα B-612 που είναι και το όνομα του αστεροειδή στο παραμύθι, ενώ το "Ίδρυμα B-612" έχει ιδρυθεί για την μελέτη αστεροειδών που έχουν πιθανότητα να πέσουν στη γη.

Ο μικρός πρίγκηπας πιστεύω -ή θα 'θελα να πιστεύω πως- υπάρχει σε κάθε σπίτι, σε κάθε βιβλιοθήκη. Στην δική μου κάθεται με αρχοντιά ανάμεσα σε πολλά άλλα παραμύθια και δεν περνάει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που το έχω ανοίξει, μέχρι να το ξανακάνω. Είναι κάτι που πάντα θα με συντροφεύει.

Μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο του μικρού Πρίγκιπα δωρεάν από εδώ

2 σχόλια:

  1. Ένα θαυμάσιο βιβλίο που όποτε και να το διαβάσεις, σε κάνει να σκέφτεσαι λίγο περισσότερο, να κλαις λίγο παραπάνω, να χαμογελάς λίγο πιο πλατιά..!
    Μπράβο σας, Κύριε Καρπούζη, ωραία ανάρτηση!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πραγματικά είναι ένα θαυμάσιο βιβλίο. Ένα βιβλίο που θα σε συντροφεύει μια ζωή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή