"Μυστικά" εστιατόρια

Είναι Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011 και κάθομαι στο σαλόνι μου απολαμβάνοντας το απίθανο soundtrack του 2046. Μια καταπληκτική ταινία, με μια από τις καλύτερες μουσικές επενδύσεις που έχω ακούσει ποτέ. Παίζει στο repeat εδώ και μέρες. Μου έστειλαν ένα μήνυμα σήμερα με ένα σύνδεσμο, για τα λεγόμενα "μυστικά" εστιατόρια. Δηλαδή κατοικίες που οι ιδιοκτήτες τους δέχονται αγνώστους-επισκέπτες και τους μαγειρεύουν επί πληρωμής. Κάτι σαν γαστρονομική κονσομασιόν. Το άρθρο αυτό, που κυκλοφορεί ίδιο και απαράλλακτο σε πολλά ελληνικά ιστολόγια εξηγεί πως αυτοί οι άνθρωποι δεν σου κάνουν τον λογαριασμό (Μίνω πες πάλι το ανέκδοτο) αλλά τους δίνεις δωρεές και τα συναφή και πως ακολουθούν πολύ ειδικά πρωτόκολλα. Πέρα από όλα αυτά που, όσο κι αν προσπάθησα δεν μπόρεσα να τα διασταυρώσω και μου μοιάζουν λίγο ύποπτα (δεν μπόρεσα και να βρω κάποιο τέτοιο εστιατόριο στην Ελλάδα), αναφέρουν πως αυτό ξεκίνησε από την Ιταλία και συγκεκριμένα την Σικελία.

Αυτό ήταν ίσως και το μόνο φερέγγυο στοιχείο του κλωνοποιημένου άρθρου, καθώς ερχόταν με ένα σύνδεσμο για το www.homefood.it όπου εκεί έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα ολόκληρο δίκτυο με τέτοια "εστιατόρια" τα οποία βέβαια δεν είναι μυστικά, το κάθε άλλο, χορηγούνται από τον Συνεταιρισμό για την Φύλαξη και την Προστασία της Παραδοσιακής Γαστρονομικής Κληρονομιάς της Ιταλίας  καθώς και το ίδιο το Υπουργείο Γεωργίας και Ανάπτυξης σε διάφορες περιοχές της χώρας. Είναι μια κίνηση που έχει σκοπό να αντιτεθεί προς την εξομάλυνση των ιδιαιτεροτήτων και των τοπικών χαρακτηριστικών λόγω της παγκοσμιοποίησης και εδώ με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Στο www.homefood.it μπορείς να μάθεις πληροφορίες για όλα αυτά τα σπίτια-εστιοατόρια καθώς και να δεις που βρίσκονται. Μπορείς επίσης να κάνεις μια κράτηση, πράγμα αρκετά συνετό καθώς απ' ότι φαίνεται, υπάρχει φανατικό κοινό που δεν αφήνει πολλές θέσεις κενές στα μικρά σπιτοεστιατόρια καθώς και να δηλώσεις αν έχεις κάποιες προτιμήσεις, ή αλεργίες.

Τώρα όσο για την Ελληνική μεριά, ήδη αμφιβάλω για την ύπαρξη αυτών των εστιατορίων καθώς δεν φαίνεται να μπορεί κανείς να βρει παραπάνω πληροφορίες από εκείνο το κλωνοποιημένο άρθρο που φιγουράρει μια εδώ και μια εκεί. Πάντως αν κάποιος έχει πάει σε ένα από αυτά τα εστιατόρια ή μπορεί να μου πει πως μπορώ να έρθω σε επαφή με ένα, είναι καλοδεχούμενος!

Μέχρι τότε θα κρατάω μικρό καλάθι και θα συνεχίσω να μαγειρεύω το φαγητό μου.

Επίσης αν κανείς θέλει να μου προτείνει τέσσερα πέντε καλά εστιατόρια στην Αθήνα -το καλά για μένα σημαίνει φτηνά και με φαί που να έχει χαρακτήρα σπιτικό- να το κάνει, θα χαρώ πολύ, καθώς δεν έχω πολλές γαστρονομικές γνώσεις σε αυτή τη πόλη.

Κ.Κ

Η Ελλάδα, το μνημόνιο κι οι μέλισσες

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Λονδίνου (Royal Holloway), υπό τον δρ. Νάιτζελ Ρέιν της Σχολής Ανθρωπίνων Επιστημών, δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο αμερικανικό περιοδικό φυσιολογίας και γενετικής καταγωγής "The Place that all come from". Σύμφωνα με αυτήν, οι Έλληνες καθημερινά έχουν να κάνουν πολλές και συχνά δύσκολες και βαρετές δουλειές (όπως να πάνε στο δημόσιο, στη δουλειά, σε γιατρούς, στη πεθερά κτλ κτλ). Αντιλαμβάνονται την ανάγκη να εξοικονομήσουν ενέργεια για το βράδυ τους, που θα πάνε στα μπουζούκια και στις ντισκοτέκ και πρέπει να είναι αεράτοι φρέσκοι και μιδάτοι, γι αυτό «υπολογίζουν» το τι "πρέπει" να κάνουν, πότε αλλά και πως.

Ένα νέο "αφιέρωμα" στον απλό Ελληνικό λαό βρήκε, εύκολα, το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα με ένα δημοσίευμα του περασμένου μήνα που μας έστειλε ένας φίλος μας από Βαρκελώνη, η Ελλάδα ήταν πάλι στο στόχαστρο των επιστημόνων. Μετά από τα άρθρα περί μνημονίου και αποχής των κάλπεων, ΔΝΤ και του αν θα πρέπει το Greek tzatziki να γράφετε με "Z" ή "S" τώρα έρχεται μια νέα έρευνα να αναπτερώσει το πεσμένο ηθικό των απογόνων του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Σύμφωνα με το άρθρο που παρουσίασε το BBC, η έρευνα στοχεύει στην απίστευτη ιδιότητα που έχει ο μέσος Έλληνας να κάνει όποια εργασία απαιτείται από αυτόν με την λιγότερη δυνατή δαπάνη ενέργειας.

Πάντα ο κύριος Καρπούζης ήξερε πως οι Έλληνες ήταν αδικημένος λαός και γρήγορα αυτό θα έβγαινε στην επιφάνεια. Απ' ότι φαίνεται λοιπόν το εν λόγω άρθρο δημοσιεύει πως οι Έλληνες ένας λαός απλός, έως και διανοητικά οπισθοδρομικός λόγω εκτεταμένης έκθεσης σε πίτσα, μπύρα και ηλίθια reality shows κατά το Αμερικάνο πρότυπο (who's your daddy? ) έχει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ικανότητα. Οι Έλληνες μπορούν να βρίσκουν πάντα το μέσο με την λιγότερη ενέργεια για να πραγματοποιήσουν μια εργασία. Μια ιδιότητα που παρομοιάζεται με μια άλλη ενός λίγο ανώτερου όντος.

Η μέλισσα, ναι η γνωστή (μα όχι η Μάγια) κιτρινόμαυρη ιπτάμενη  παραγωγός του μελιού (που φοράει τα χρώματα της ΑΕΚ κα του ΑΡΗ) έχει την εξής ικανότητα, να ταξιδεύει από λουλούδι σε λουλούδι διαλέγοντας έτσι τους προορισμούς και την σειρά των, ώστε να κάνει την μικρότερη δυνατή διαδρομή. Ορίστε και το σχετικό άρθρο εδώ

Το τι "πρέπει" σημαίνει πως οποιαδήποτε είδους εργασία ή μετακίνηση μπορεί να αποφευχθεί, θα αποφευχθεί χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν υπάρχει χρόνος για περιττές κινήσεις και σκέψεις. Σε αυτή την κατηγορία εμπίπτουν οι σκάλες, τα λαχανικά, οι γιατροί, οι αιματολογικές εξετάσεις και η εξετάσεις χοληστερίνης, η ανακύκλωση, η εξοικονόμιση ενέργειας, η εκγύμναση, η παιδεία και ένα από τα πιο πρόσφατα και τρανά παραδείγματα, οι ψηφοφορία των δημοτικών, νομαρχιακών ή κάθε είδους εκλογών.

Αν τώρα "ΠΡΕΠΕΙ" να γίνει κάτι, έρχεται το πότε. Η δεύτερη δικλείδα ασφαλείας  ενεργοποιείται άμεσα στο μυαλό του μέσου Έλληνα, μετά το "πωωωωω" και  λειτουργεί με την πολύ βασική μαθηματική αρχή :

Έστω Χ η εργασία. Αν Χ μπορεί να γίνει αύριο, τότε Χ = αύριο.

Τρανά παραδείγματα αυτών είναι η κατάθεση φορολογικής δήλωσης, παραλαβή του ετήσιου σήματος οχημάτων απ' την εφορία, οι εγγραφές στα πανεπιστήμια και άλλα παρόμοια ιδρύματα, η κατάθεση αδειών και γενικότερα οποιαδήποτε κατάθεση οτιδήποτε πράγματος που έχει π ρ ο θ ε σ μ ί α . Αυτή η λειτουργία δυστυχώς καμιά φορά έχει μερικά ανεπιθύμητα αποτελέσματα, καθώς είναι αυτή που εκκρίνει μια ουσία που προκαλεί γκρίνια δυσφορία μιζέρια και εκσφενδόνιση σαλιών και συμβαίνει όταν πολλοί Έλληνες μαζευτούν σε ένα σημείο για τον ίδιο λόγο.

Τώρα φτάνοντας στην τελευταία μέρα της παράτασης της προθεσμίας έρχεται η τρίτη αυτόματη λειτουργία η οποία είναι και αυτή που ξεχωρίζει τους Έλληνες απ' τα υπόλοιπα ζώα, εκεί που έρχεται να πάρει μπρος ο νους. Το "ΠΩΣ".

Εδώ έχουμε να κάνουμε με την μείωση του ενδιαφέροντος και της προσπάθειας στο ελάχιστο. Ένα βήμα πριν τον κλινικό θάνατο, αυτή θα είναι η ταχύτητα με την οποία θα πραγματοποιηθούν οι εργασίες που "πρέπει να γίνουν και "δεν γίνεται να πάρουν άλλη παράταση". Από τις εργασίες αυτές θα γίνουν πρώτα που δεν είναι πολύ μακρυά ή πολύ δύσκολες  και με πολλά ενδιάμεσα διαλείμματα για καφέ και τσιγάρο και πολύ κουβέντα. Για τις άλλες βλέπουμε. Η αποφυγή ευθυνών θα προκύψει όπου είναι δυνατόν να προκύψει και η ανταλλαγή ευθυνών θα αρχίσει  όταν και αν ανακαλυφθεί η  εν λόγω αποφυγή. Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα αυτής της κατηγορίας είναι οι λίγο πάνω από τους έ ν α   ε κ α τ ο μ μ ύ ρ ι ο   δημόσιους υπάλληλους που έχει η χώρα αυτή και που πάνω κάτω αποτελούν ένα χαρακτηριστικό δείγμα καθώς είναι το 10% του πληθυσμού.