Μα γιατί το τραγούδι, να είναι λυπητερό;

"Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό

μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε

από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως

που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε

κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει.."

 

Ο Νίκος Παπάζογλου απεβίωσε σήμερα Κυριακή 17 Απριλίου στο "Διαβαλκανικό κέντρο" Θεσσαλονίκης σε ηλικία εξηντα-τριών χρονών. Μια είδηση που σίγουρα θα συγκλονήσει την Ελλάδα (και θα σαρώσει τα status του Facebook) αν και ήταν γνωστό πως ο Σαλονικιός τραγουδοποιός έδινε μια άνιση μάχη για την ζωή απέναντι στην επάρατη νόσο.

Ο Νίκος γεννήθηκε τον Μάρτιο του '48 στην Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησε την μουσική του σταδιοδρομία το '60 και στις αρχές του '70 έφυγε για την Γερμανία όπου και μαζί με τον τίτλο "Ζηλωτής" (Zealot) προσπάθησε να κατακτήσει την διεθνή αγορά. Τότε φτιάχτηκαν έξι τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο Μιλάνο, μα υπάρχουν μόνο σε συλλογές φίλων.

"για όλα αυτά που ζητάς,

για πολλά που πονάς,

για το τίποτε μιας ευτυχίας,

και γυρνάς σαν τρελός,

του καθρέφτη εαυτός,

θύμα-θύτης κακής συγκυρίας."

Το '76 τραγουδώντας με τους "Αχαρνής" του Σαββόπουλου, γνωρίζει τον Μανώλη Ρασούλη και το '78 η "καλή παρέα" (Μανώλης Ρασούλης, Νίκος Ξυδάκης, Διονύσης Σαββόπουλος και Νίκος Παπάζογλου) δημιουργούν το δίσκο, "Η εκδίκηση της Γυφτιάς". Ακολουθούν πολλοί ακόμη δίσκοι όπως "Τα δήθεν" το 1979, "Χαράτσι" το 1983, το "Μέσω Νεφών" το 1986, τα "Σύνεργα" το 1991. Το 1995 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα" (η κόρνα του ποδηλάτου στα κυπριακά) και το 2005 κυκλοφόρησε την τελευταία του δουλειά "Μάϊσσα Σελήνη" όπου στην ημέρα κυκλοφορίας της κέρδισε το βραβείο Μουσικής στα Κρατικά Κινηματογραφικά Βραβεία Ποιότητας (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) για την μουσική του στην ταινία "Νοσταλγός" της Ελένης Αλεξανδράκη. Μα και σαν μουσικός παραγωγός, κάτω απ' την δισκογραφική εταιρία "Στρογγυλοί δίσκοι" ανακάλυψε σπουδαίους σύγχρονους τραγουδιστές όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Ορφέας Περίδης, ο Θανάσης Παπακωσταντίνου και πολλοί άλλοι. Σαν ένα αντίο, θα χαρίσω και εγώ τις "Στιγμές" της Νοσταλγού, μιας και όλοι αργά ή γρήγορα θα τον νοσταλγήσουμε. "Φυλάξου για το τέλος, θα μου πεις" είχε γράψει κάποτε, ίσως τελικά να ήρθε εκείνο το τέλος.

Καλό ταξίδι.