Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Ιούλιος

Μπήκε ο Ιούλιος παιδιά. Πότε έφυγε βέβαια ο Ιούνιος ούτε που το πήρα χαμπάρι. Κάποιος συνάδερφος αναφώνησε προχτές περίλυπα "πάει το καλοκαίρι". Αρχικά έτεινα να συμφωνήσω ενστικτωδώς -το είχα στο αυτόματο τύπου τι κάνεις; καλά- μετά του λέω κάτσε ρε συ ακόμα νωρίς είναι. Μετά σκέφτηκα "πω πάει και το 2014" όμως γρήγορα έβαλα τον εαυτό μου στη θέση του. Το 2014 είναι ακόμη εδώ. Στα μισά. Ο χρόνος περνάει γρήγορα. Μια έκφραση που ποτέ δεν ενστερνίστηκα. Ο χρόνος περνάει σαν χρόνος. Ούτε αργά ούτε γρήγορα, Προχωρά σαν μια χελώνα με ακραία αποφασιστικότητα. Εμείς απλώς άλλοτε περνάμε γρήγορα και άλλοτε αργά. Εμείς αλλάζουμε ταχύτητα, ο χρόνος κυλάει ακάθεκτος, σαν σχολική άσκηση μαθηματικών: 

"Έχουμε ένα αντικείμενο που κινείται με σταθερή ταχύτητα 15 μέτρα την ώρα..."

Με λύπη συμπεραίνω πως ο κόσμος προσπαθεί να βάλει στο γρήγορο τη ζωή του. Σαν να βλέπει Άρχοντα των Δακτυλιδιών (το 3) και να προσπερνά όλες τις σκηνές που παίζει ο Φρόντο και ο Σαμ. Και εγώ το έκανα αυτό, από την 4η φορά που το έβλεπα και μετά. Όταν διάβαζα τα βιβλία ετών 16-17 παρόλο που δεν ήταν η καλύτερή μου, προσπαθούσα να μην αφήσω τίποτα αδιάβαστο. Όχι γιατί θα έπρεπε να απαντήσω σε κάποιο τεστ, αλλά γιατί το θεωρούσα κρίμα σε ένα τόσο ωραίο βιβλίο, ένα κομμάτι του να πάει αδιάβαστο. Τα γεμίσματα είναι απαραίτητα για να απολαύσεις καλύτερα τα υπόλοιπα. Κάτσε να φας κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο χωρίς τις πατάτες. Κι αν δεν θες πατάτες γιατί δεν τρως υδατάνθρακες λόγω διατροφής, αντί για πατάτες βάλε σαλάτα. Αλλά κάτι θα βάλεις για να το φας μαζί με το κοτόπουλο. Αλλιώς θα είναι στεγνό και θα σου κάτσει στο λαιμό. Το ίδιο και η ζωή. Δεν τους κατάλαβα αυτούς που βιάζονται. Δεν έχω καταλάβει που βιάζονται να πάνε, αυτό είναι όλο.

"Εεε.. εντάξει.. το ποδόσφαιρο είναι... εκπληκτικό. Εκπληκτικό"

Ο Τάκης Λεμονής χτες δεν είχε ούτε ένα εγκεφαλικό κύτταρο ξύπνιο και παρών στο σχολιασμό του αγώνα και το γενικότερο τιμ σχολιασμού της Νεριτ, όπως και το ίδιο το όνομα "Νέριτ" είναι παντελώς ακατάλληλο για τηλεόραση. Άντε μια μέρα να το εξηγήσω στα παιδιά μου. Βέβαια όταν κάνω παιδιά θα λέω "πω πως πέρασε έτσι ο καιρός" και πάλι ο χρόνος θα μου φαίνεται σαν να έχει φύγει τρέχοντας. Ξέρετε τι πιστεύω γι' αυτό; Πως όποιος μπορεί να πει αυτή την έκφραση είναι τυχερός. Γιατί σημαίνει πως έχει περάσει μια όμορφη ζωή, καλημέρα σας!



































Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου